ตอนที่ 15
สองเดือนต่อมา
แสงแดดยามเช้าสาดส่องไร่องุ่นอันเขียวขจี อัญชลิดากำลังเดินตรวจงาน พร้อมกับเพื่อนของเธอ ผู้จัดการสาวเดินไปตามแปลงของต้นองุ่นอย่างคล่องแคล่ว สายตาจับจ้องไปที่ผลองุ่นแต่ละพวงอย่างละเอียดถี่ถ้วน
เธอเดินไปพร้อมบอกกับคนงานถึงวิธีการดูแลต้นองุ่น ธีรภัทรเดินตามหลังอัญชลิดามาติดๆ เขามองดูเธอทำงานด้วยความชื่นชม
“อัญเก่งขึ้นเยอะเลยนะ” ธีรภัทรอดไม่ได้จนต้องเอ่ยปากชมเพื่อน
“ไม่น่าเชื่อว่าเธอจะมาเป็นผู้จัดการไร่ใหญ่ ๆ แบบนี้ได้” อัญชลิดายิ้ม เธอรู้สึกดีใจที่อย่างน้อยเพื่อนก็เห็นความพยายามของเธอ ไม่เหมือนกับใครบางคน
“ขอบคุณนะธีร์”
“ฉันก็ไม่คิดเหมือนกัน” ตอนแรกอัญชลิดาก็ไม่คิดหรอกว่าเธอเองจะสามารถรับผิดชอบงานพวกนี้ได้ทั้งหมด แต่เพราะเธอใช้ความรักเป็นตัวขับเคลื่อนมัน
“เธอทำงานได้คล่องกว่าแต่ก่อนเยอะเลยนะ” ธีรภัทรกล่าวชมต่อไป
“ดูเธอทะมัดทะแมงมาก ไม่เก้ ๆ กัง ๆ เหมือนที่ฉันเ
