เธอยิ้มนิดหน่อย ยอมรับว่ามีความสุข แต่ความวิตกกังวลนั้นมีมากกว่า “พี่เพชรล่ะคะ”
“มีความสุขสิ” เขายิ้มร้าย ดวงตาคมดุจ้องมองเหมือนจะกลืนกินเธอ หากสายตาเธอยังมืดบอดอยู่ เธอก็คงยังโง่งมงายคิดว่าเขารัก
“มุกสงสัยค่ะ พี่เพชร...”
“อะไรเหรอ” เขาทำเป็นไก๋ เพราะนึกรู้ว่าเจ้าหล่อนอยากถามเรื่องอะไร “มุกสงสัยอะไรพี่”
เธอไม่สงสัยแล้วล่ะ ค่อนข้างมั่นใจว่าเขาไม่ได้ทำไปเพราะความรัก แต่เขาทำเพราะอยากแกล้ง อยากแก้แค้นที่เธอทิ้งเขาไปต่างหาก ดังนั้น เธอควรจะปิดบังเรื่องการหายป่วยของเธอเอาไว้ก่อน ปล่อยให้เขาคิดว่าเธอเป็นเหยื่อต่อไปดีกว่า
“พี่เพชร ใช้ของปลอมกับมุกหรือคะ?”
เขายิ้มขำ “มุกคิดว่าของปลอมเหรอ” ก็ใช่น่ะสิ เธอมองไม่เห็นนี่นา ก็เลยคิดในทางที่เป็นไปได้ “งั้นอันไหนเด็ดกว่ากัน มุกชอบอันไหน”
“ถามอะไรอย่างนั้นคะ มุกอายนะ”
“จะอายอะไร เราเป็นผัวเมียกันแล้ว” ว่าแล้วก็ก้มลงจูบแก้มนุ่มฟอดใหญ่ “ถ้าคุณป
