“สวัสดีครับ...คุณคงเป็นคุณตาล เพื่อนของนายหัวใช่ไหมครับ ผมลุงเข้ม เป็นคนคอยดูแลที่นี่ครับ”
ลุงเข้มกล่าวทักทายชายหนุ่มที่ยิ้มกว้างให้เขาเมื่อได้ยินคำทักทายเช่นนั้น
“ใช่ครับลุงเข้ม ผมเป็นเพื่อนของเมฆิน”
“เก่งจังเลยนะครับที่เข้ามาที่นี่ได้เพราะทางเข้ามาลดเลี้ยวมากแถมยังเป็นป่ารก ทางผ่านรถก็แคบ ตอนแรกก็กลัวว่าคุณตาลจะขับเข้ามาลำบาก คิดจะออกไปรับเองด้วยซ้ำ”
“ทางเข้ามาลำบากจริง ๆ ด้วย”
หญิงสาวคนนั้นเอ่ยแทรกขึ้นพร้อมทั้งสะบัดมือไปมาใกล้ ๆ ใบหน้าเชิงว่าพัดให้เกิดลมเพื่อหายร้อนและทำสีหน้าเหมือนเบื่อหน่ายไม่อยากมาด้วย ตาลมองแล้วก็ยิ้ม
“นี่นวตรา...แฟนของผมเองครับลุง เรียกเธอว่านิ๊งก็ได้ครับ”
ตาลแนะนำหญิงสาวให้คนดูแลกระท่อมรู้จัก ลุงเข้มไหว้เจ้าหล่อนและยิ้มให้
“สวัสดีครับคุณนิ๊ง...อีกเดี๋ยวนายหัวก็กลับมาครับ ตอนนี้นายหัวไปดูคนงานที่เหมืองด้านโน้น เข้าไปนั่งข้างในกันก่อนเถอะครับ”
ลุงเข้ม
