“กาญเขามาช่วยงานอาหมอได้สักปีหนึ่งแล้วล่ะ”
ธาวินกล่าว “เขาทำงานเก่งมาก รับผิดชอบทุกอย่าง แบบนี้ก็ดีเลย คราวนี้จะได้มีคนช่วยงาน จะได้ไม่ต้องเหนื่อยคนเดียว”
“หนูก็ทำงานของหนูเป็นปกติอยู่แล้วค่ะหมอ มีคนอื่นหรือไม่มีหนูก็ทำงานของหนูได้ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง”
กาญตอบหน้าออกจะบึ้ง ๆ และทำเหมือนไม่สนใจเพื่อนใหม่ขณะที่ดวงมณียังมีรอยยิ้ม
“เชอะ! ทำเป็นปากดี ทำเป็นวางมาด สวยรึก็สู้เราไม่ได้ อดทนก่อนนะเรา เดี๋ยวหล่อนก็จะได้เห็นว่านังดวงคนนี้มันเป็นยังไง”
ดวงมณีเก็บความรู้สึกไว้ในใจเมื่อรู้ได้โดยสัญชาติญาณว่าคนอยู่เก่าคงไม่ค่อยชอบหน้าหล่อนสักเท่าไหร่ แต่ดูเหมือนอาการบึ้งตึงของกาญจะไม่เป็นที่รบกวนจิตใจของธาวินที่มองทั้งสองแล้วยิ้มกริ่ม
“อาดีใจที่มีคนมาช่วยงาน เพราะเท่าที่ทำอยู่ทุกวันนี่งานก็เยอะมากเรียกได้ว่าแทบจะล้นมืออยู่แล้ว คนไข้ของอาเยอะ ไหนต้องสั่งยาเช็คสต๊อคของ งานมันต้องละเอียดสักหน่อยเพร
