“มึงออกไปก่อน และอย่าให้ใครเข้ามา” ฟาโรห์ไล่ลูกน้องให้ออกไปข้างนอกและเขาดันร่างบางเข้ามาในตัวรถที่นั่งด้านหลังทันที
“คุณฟาโรห์อย่าทำแบบนี้กับพิมนะ พิมกลัว” เธอบอกเขาเสียงสั่นเพราะเธอกลัวชายหนุ่มตอนนี้มาก เพราะปกติเขาจะอ่อนโยนกับเธอถึงแม้จะไม่มากก็ตามแต่ก็ไม่เคยทำรุนแรงแบบครั้งนี้
“ถ้าเธอยังห้ามฉันแบบนี้ ฉันจะเปิดประตูและเอาให้พวกมันเห็น เธอจะเอาแบบนั้นไหม” มาเฟียหนุ่มขู่ และเขารู้สึกและโกรธหญิงสาวจริงๆ เพราะคอยห้ามและผลักไสเขาไม่หยุดทั้งที่เธอไม่เคยทำกิริยาแบบนี้กับเขาสักครั้งตามใจเขามาตลอด
“ฮื่อ” พิมดาวเริ่มร้องไห้
“อย่าร้องนะ ฉันไม่ชอบน้ำตา เคยบอกกี่หนแล้ว จำได้บ้างไหม” พิมดาวพยายามสะกดกลั้นเสียงสะอื้นของตนเอง และนอนมองร่างสูงที่ถอดสูทออกและตามด้วยกางเกงสแล็คของเขา
มือหนาดึงแพนตี้ลูกไม้สีดำเซ็กซี่ออกจากขาเรียวสวย ที่เขาเป็นคนซื้อและเลือกให้เธอเองกับมือออกอย่างไม่ปรานี
“โอ๊ย....พิมเ
