เช้าอีกวัน
พิมดาวตื่นนอนขึ้นมาและมองที่นอนที่ว่างเปล่าไร้ร่างมาเฟียหนุ่มที่คุ้นเคย เป็นครั้งแรกที่เธอตื่นมาแล้วไม่เจอเขา เพราะปกติเขาจะต้องบอกเธอก่อนไป แต่ครั้งนี้ไม่เลย
“คงเบื่อกันแล้วสินะ” เธอพูดกับตัวเองและสลัดคราบน้ำตาและลุกไปอาบน้ำเพื่อเตรียมตัวไปมหาลัย
มหาลัยดังแห่งหนึ่ง
“พิมดาวทางนี้” การ์ตูนโบกมือเรียกเมื่อเห็นเพื่อนสาวเดินเข้ามา
“หวัดดีจ้าการ์ตูน” เธอเดินเข้ามาหาและยิ้มทักทาย
“จ้า เธอเลือกชมรมยัง”
“ยังเลย เธอเลือกอะไร” พิมดาวถามเพราะเธอยังไม่รู้ว่าจะอยู่ชมรมอะไรดี
“ฉันอยู่ชมรมร้องเพลง เคยลงตั้งแต่ปีหนึ่งแล้ว แต่ปีนี้ฉันก็จะลงชมรมเหมือนเดิม ลงด้วยกันไหม”
“เออ...พิมร้องเพลงไม่เก่งนะสิ”
“โอ๊ย....ไม่ต้องกังวลไป ร้องไม่เป็นก็เข้าได้ แค่รุ่นพี่เห็นหน้าสวยๆ ของเธอเขาก็ยอมให้เข้าแล้ว 5555” การ์ตูนหัวเราะและดึงแขนเรียวเล็กเข้าไปในตึกที่จะเข้าชมรม
“พาเด็กใหม่เข้ามาเหรอ”
“ใช่พี่โ
