เคิร์กกับเขมรดาตื่นขึ้นมาตอนราวๆ หกโมงเย็นตามเวลาท้องถิ่นของอิตาลี ทั้งคู่ออกไปกินมื้อค่ำในร้านอาหาร สไตล์ฟิวชั่นที่ตั้งห่างจากที่พักราวๆ สองช่วงตึก มื้อค่ำในวันนี้เป็นอาหารอิตาเลียน โดยเริ่มเสิร์ฟจากสลัดกุ้งล็อบสเตอร์ ตามด้วยปลาหิมะย่างเสิร์ฟพร้อมซอสมะเขือเทศ และปิดท้ายด้วยของหวานอย่างเวอร์ฮอน่า ดาร์ก ช็อคโกแลต ทั้งคู่ละเลียดลิ้นไปกับอาหารแสนอร่อยอย่างไม่เร่งรีบ ระหว่างนั้นบทสนทนาสัพเพเหระก็เริ่มขึ้น
“คุณเห็นตรงนั้นไหมที่เราเดินผ่านมา ที่เป็นตัวอาคารสีขาวหม่นติดกับหอนาฬิกาสีส้มอิฐน่ะ”
“เห็นค่ะ”
“ตรงนั้นคือมหาวิหารมอนซา เป็นคริสต์ศาสนสถานโรมันคาทอลิก สร้างขึ้นราวๆ ปีคริสต์ศักราช 1300”
“อายุหลายร้อยปีเลยนะคะ”
“ก็ราวๆ เจ็ดร้อยปีนั่นแหละ” เคิร์กตอบแล้วตักอาหารเข้าปาก เขาเคี้ยวมันแล้วกลืนลงคอก่อนจะว่าต่อ “มอนซาอยู่ใกล้มิลานมากห่างกันราวๆ สิบห้ากิโลเมตรละมั้งถ้าผมจำไม่ผิด ถ้าเรานั่งรถไฟไปก
