ตอนนี้ทั้งสองคนแม่ลูกมาอยู่ที่หน้าบ้านเช่าของทอรุ้ง คนที่ประหม่ามากกว่าใครก็คือคุณนวพร ท่านจับมือบุตรชายไว้ตั้งหลายครั้ง เพื่อยับยั้งการกดกริ่งของเขา แต่ทว่าตอนนี้เขาก็ไม่รออีกต่อไปแล้ว เพราะว่าเขาต้องการที่จะให้พบหน้าบุตรชายจริงๆ แล้วเขาก็อยากจะรู้ว่าเธอจะให้อภัยเขาหรือเปล่า
เพียงไม่นานร่างบางของหญิงสาวก็เดินออกมาจากบ้านหลังเล็กของเธอ ซึ่งมันเป็นทาวเฮาส์ชั้นเดียวเล็กๆ ที่เหมาะจะอยู่กันสองคนแม่ลูก พอทอรุ้งเห็นสองคนแม่ลูกเท่านั้นแหล่ะ เธอก็ต้องตกใจเป็นอย่างมาก นั่นก็เพราะว่าทั้งสองคนแม่ลูกที่มาอยู่หน้าบ้านเธอ
ทอรุ้งจำได้เป็นอย่างดีว่าคุณนวพรคือมารดาของนาวิน เธอยกมือไหว้ท่าน ก่อนที่เธอจะหมุนตัวกลับ ไม่เปิดประตูให้กับสองคนแม่ลูกเข้าไปในบ้านของเธอ
“เดี๋ยวก่อนสิทอรุ้ง ฉันมีอะไรจะคุยกับเธอ” คุณนวพรตัดสินใจเอ่ยออกมา หลังจากที่ท่านเห็นท่าทางของทอรุ้งแล้ว คนที่ได้ยินเสียงเรียกของคุณนวพรก็ชะงักเ
