Chapter 28
ง้อ
หมับ!
วาโยรีบวิ่งตามไปคว้าเอวบางมาโอบกอดไว้จากทางด้านหลัง เมื่อเห็นพลอยใสลุกขึ้นผลุนผลันและเดินออกจากห้องไป
“จะรีบไปไหนครับที่รัก" ชายหนุ่มกอดรัดร่างบางไว้แน่นหน้าห้องทำงาน ก่อนที่เขาจะเอาปลายคางไปเกยไว้ที่ไหล่มนด้วยความออดอ้อน จนวจีผู้ที่เป็นเลขาต้องลุกขึ้นและเดินเลี่ยงไปทางอื่น เพื่อให้เจ้านายหนุ่มมีพื้นที่ส่วนตัวกับแฟนสาว
“ปล่อยค่ะ พลอยจะกลับบ้านแล้ว” พลอยใสดิ้นในอ้อมกอดของชายหนุ่มเบาๆ พอเป็นพิธี
“งั้นพี่กลับด้วย”
“แล้วงานของพี่โยล่ะคะ เคลียร์เสร็จหรือยัง?” พลอยใสใช้มือบางแกะแขนแกร่งออก ก่อนที่เธอจะหมุนตัวไปสบตากับเขา เพราะก่อนหน้านี้ตอนที่เธอเปิดประตูเข้าไปหาเขาในห้องทำงาน หญิงสาวยังเห็นเขานั่งอ่านเอกสารบนโต๊ะด้วยใบหน้าเคร่งเครียดอยู่เลย
“งานเอาไว้ทีหลัง ตอนนี้ของ้อเมียคนสวยของพี่ก่อน” เขาเอ่ยขึ้นก่อนที่จะยกมือสากเกลี่ยแก้มนวลของหญิงสาวเบาๆ
“…”
"พลอยจะกลับ
