หญิงสาวรีบหยิบชุดใกล้มือมากอดไว้ ปิดบังไม่ให้อีกฝ่ายเห็นเรือนร่างสคราญตา พลางขยับจะวิ่งหนีแต่อีกฝ่ายกลับไวกว่ากระโจนเข้ามารวบเอวเธอไว้แน่น ใช้มือปิดปากไม่ให้กรีดร้องขอความช่วยเหลือ
“เงียบนะ ถ้าไม่อยากถูกฉันหักคอจิ้มน้ำพริก”
ธันวากระซิบขู่เสียงเข้มทำหน้าดุๆ ใส่ เขารวบร่างงามมากอดไว้แน่น ลากเธอให้ห่างจากประตูห้องพามายังเตียงนอนกลางห้อง ร้านของสุชาดาค่อนข้างใหญ่ มีห้องแต่งตัวเลียนแบบห้องพักในโรงแรม มีห้องน้ำในตัว มีเตียงให้นั่งพักผ่อน เป็นการบริการที่ยอดเยี่ยมจนธันวานึกขอบคุณ
“คุณน้ำคะ มีอะไรหรือเปล่าคะ”
เสียงพนักงานตะโกนถามอยู่หน้าห้อง ทำให้เจ้าของชื่อกลอกตาไปมาอยากจะร้องบอก แต่พอเห็นสายตาดุๆ ของคนที่จับเธอไว้ก็ไม่กล้าได้แต่หุบปากนิ่ง
“บอกเขาไปว่าไม่มีอะไร อย่าพูดมากกว่านั้น ถ้าไม่อยากให้ฉันหักคอสวยๆ ของเธอให้ตายคามือ”
ธันวากระซิบข่มขู่ ก่อนจะยอมยกมือออก พยักหน้าให้ หญิงสาวพูดไ
