“ให้บทเรียนฉันด้วยการปล้ำฉันนี่นะ”
วรรณรวีเสียงเขียวขึ้นมา มองอีกฝ่ายด้วยสายตาขุ่นจัด
“อันนั้นมันนอกแผนการ” ทัศนัยหัวเราะชอบใจ
“ก็เธอปากดีนี่ ฉันแค่แกล้งแหย่ให้เธอกลัว แต่เธอดันทำให้ฉันโกรธตอนที่บอกว่าจะกลับไปหามัน ตอนนั้นฉันเลยอยากจะสั่งสอนให้เธอรู้สำนึก แต่มันอดใจไม่อยู่ก็เธอสวยเกินไป ยั่วฉันจนสติแตกมันก็เลย หึหึ”
“คนบ้ากาม ถ้าคุณพ่อรู้ว่าคุณทำบ้าๆ กับฉัน อย่าหวังว่าจะตายดี”
เธอย่นจมูกใส่เขา ถึงจะโมโหที่ถูกเขาหลอกลวง แต่เหตุผลของเขามันแก้ต่างการกระทำได้ทุกสิ่ง หากเขาไม่รับข้อเสนอของพงศ์พล เธอคงถูกแฟนหนุ่มนำไปขายให้เสี่ยกวง อนาคตจะเกิดอะไรร้ายกว่านี้ขึ้นก็ไม่รู้ เธอก็คงไม่มีโอกาสได้รู้ธาตุแท้ของชายคนรักและไม่มีโอกาสได้กลับมาหาพ่อแม่ ที่สำคัญเธอคงไม่ได้รู้จักใกล้ชิดกับพี่ชายใจดีคนนี้ของเธออีก
“ฉันสารภาพกับท่านแล้ว คนอย่างฉันกล้าทำก็กล้ารับ เธอคิดเหรอว่าท่านผู้การวิวัฒน์จะยอมปล่อย
