“ถึงนิ่มจะไม่รักคุณคิน แต่คุณคินก็รักนิ่มเสมอนะ คุณคินไม่สนว่านิ่มจะรักใคร ขอให้นิ่มอยู่กับคุณคิน อย่าจากคุณคินไป”
น้ำตาลูกผู้ชายหลั่งรินให้หญิงอันเป็นที่รัก หัวใจของภาคินแหลกร้าว เมื่อมองภาพของน้ำเพชรที่กำลังค่อยๆ หายใจอ่อนลงทุกขณะ เขาอยากเจ็บ อยากทรมานแทนเธอ หรือแม้แต่ยอมแลก ลมหายใจของตัวเอง เพียงต่อลมหายใจของเธอให้มีชีวิตใหม่
“นิ่มรักธัน นิ่มจะเป็นของธันคนเดียว ต่อให้ธันไม่รักนิ่ม นิ่มก็ไม่มีวันรักคุณคิน”
นาทีสุดท้ายของชีวิต น้ำเพชรได้ปลิดหัวใจเขาทิ้งด้วยถ้อยคำนี้ เธอหอบหายใจแรง ไอจนสะท้านไปทั้งตัว ภาคินตะโกนเรียกหมอ แต่ไม่อาจช่วยเรียกลมหายใจเธอคืน น้ำเพชรจากไปอย่างน่าเวทนา พาหัวใจของเขาให้ตายตามเธอไปด้วย พร้อมกับปลุกเพลิงแค้นให้ลุกโชนแสง เขาโกรธเกลียดเคียดแค้นธันวาจนแทบจะแล่นไปฆ่ามันให้ตายคามือ แต่จะสะใจอะไรหากมันตายลงไปง่ายๆ มันต้องเจ็บแบบที่เขาเจ็บ ต้องทรมานร้อยเท่าพันทวีให้สมกั
