“เธอรู้ใช่ไหม? ว่าตลอดมาเธอแค่‘เงา’ของพี่ชายเธอ”
>“ไม่มีทาง ฉันไม่ใช่เงาของใครทั้งนั้น พี่ชุนยืนยันหนักแน่น มากกว่าฉันจะเชื่อคนแบบเธอ”
>“เธอลองทบทวนดูดีๆสิว่าเธอใช่เงาของพี่ชายเธอไหม พี่ชุนไม่เคยพูดอะไรเลยจนถึงวันสุดท้าย เขาแค่อยากชดเชยให้คินในสิ่งที่เขาไม่เคยทำมากกว่า”
มิ้งค์พูดทิ้งท้ายก่อนเดินจากไป ถึงจะไม่อยากเชื่อแต่ใจของเป่าเป้ยก็แอบสั่นไหวอยู่เหมือนกัน
💥 ตัดไปที่ชุนเริ่มรู้ว่าเป่าเป้ยผิดปกติ
คืนนั้นเป่าเป้ยไม่ตอบแชต ไม่รับโทรศัพท์
ชุนขับรถมาหาเธอถึงหอ
เมื่อเปิดประตูเข้าไปเขาเห็นเธอนั่งเงียบๆอยู่ข้างเตียง
ใบหน้าซีดและตาบวมแดง
>“เป่าเป้ย！เกิดอะไรขึ้นทำไมไม่ยอมตอบแชทพี่โทรมาก็ไม่รับ”
เธอเงยหน้ามองเขาในแววตามีความสับสนปนเจ็บปวด
>“พี่ ตอนนั้นพี่กับพี่ชายหนูเกิดอะไรขึ้นกันแน่”
ด้วยคำถามที่ยังไร้คำตอบ
ชุนไม่ตอบทันที เขาแค่มองเธออย่างแน่นิ่ง
ก่อนจะพูดเบาๆ
>“ถ้าห
