เมื่อหลายปีก่อน
“น้องจิล ทำไมไม่เข้าไปทำการบ้าน” จอมเหนือเดินมาหาร่างเล็กของน้องสาวนั่งหน้าหม่นเศร้า สายตาเลื่อนลอยชะเง้อมองหาเหมือนรอใครบางคน
“จิลรอพี่โจ้เข้ามาสอนการบ้านอยู่ค่ะ”
“พี่สอนก็ได้ครับ”
“ไม่เอาค่ะ จิลนัดพี่โจ้ไว้ว่าจะมาช่วยสอนทำการบ้าน พี่จอมสอนการบ้านน้องจิลไม่รู้เรื่อง”
“อ้าว!”
จอมเหนือดันนิ้วชี้เข้าหาตัวเอง หลายปีแล้วเขาเห็นสองคนนี้สนิทสนมกันอาจเพราะครอบครัวทั้งคู่พูดคุยหมายหมั้นเป็นคู่หมั้น(ปากเปล่า) น้องสาวเขาจึงติดโจ้มากกว่าพี่ชายแท้ ๆ
มันก็เอ็นดูน่ารักอยู่หรอก...แต่ว่าอีกฝ่ายมองเห็นจิลลาเพียงแค่น้องสาวน่ะสิ เขาไม่อยากให้เกิดความสนิทสนมมากขึ้น ยิ่งจะแยกทั้งคู่ออกมาลำบาก
“พี่โจ้”
หญิงสาวผมถักเปียชุดนักเรียนมัธยมปลายฉีกรอยยิ้มกว้าง วิ่งออกมารอรับเด็กหนุ่มโจ้ยังอยู่ในชุดนักศึกษาปีสี่ มีแพลนเรียนต่อโทอีกปีหน้า ยืนอยู่รั้วประตูหน้าบ้าน
ทุกครั้งโจ้เยือนน้องน้อย
