“อ๊าย...”
เด็กสาวหวีดร้องเมื่อถึงจุดสุดยอดอย่างรุนแรง เธอหอบหายใจสะท้าน เขาดึงร่างน้อยที่คอพับคออ่อนมากอดแนบอก เธอง่วงงุนจนต้องซุกเข้าหาอกกว้าง
ขวัญจิตตื่นเต้นเมื่อจอมทัพบอกว่าจะพาไปเที่ยวในเมือง เธอหมายใจว่าตอนเข้าเมืองนี่แหละ เธอจะแอบหนีไปให้ได้
เด็กสาวคิดตามประสาว่าจอมทัพอาจจะอยากได้เธอเนื่องจากนิสัยอยากเอาชนะของเขา ถ้าหากว่าเขาเบื่อเธอ เขาคงจะทิ้งขว้างเหมือนหญิงอื่น
เธออาจจะแปลกตรงที่ไม่ชอบเขาเหมือนคนอื่น เขาเลยอยากครอบครอง
จะพูดไปพูดมาจอมทัพก็ไม่ใช่คนขี้ริ้วขี้เหร่อะไร เขาออกจะเพียบพร้อมด้วยรูปสมบัติและทรัพย์สมบัติเสียด้วยซ้ำ การที่เขาจะมาจริงจังกับเด็กกะโปโลแบบเธอจึงเป็นเรื่องแปลกและไม่มีทางเป็นไปได้แน่นอน
คนไม่เคยได้สัมผัสกับสิ่งอำนวยความสะดวก ไหนจะข้าวของสวยๆ งามๆ แปลกตามองรอบกายอย่างตื่นตาตื่นใจ
ขวัญจิตรู้สึกว่าเธอโลกแคบมากๆ ไม่ค่อยได้เห็นความศิวิไลซ์อะไรเลยตั้งแต่เกิดมา
