น้ำผึ้งนอนร้องไห้เบาๆ คิดถึงพี่ชายจับใจ
คนใจร้ายทำแบบนี้จนเธอหมดประจำเดือน เขาไม่สนใจว่ามันจะเปื้อนแค่ไหน เขาขอให้คลายจากความเคียดแค้นแค่นั้นพอ
วันนี้เขาหายหน้าหายตาไปเลย เธอได้นอนสุขสงบอยู่ในห้อง แต่พอตกดึกเธอก็รู้สึกว่ามือหนาอุ่นๆ และกลิ่นกายคุ้นเคยกอดรัดเธอแนบอก
“อื้อ...”
ที่ร้ายไปกว่านั้นน้ำผึ้งรู้สึกว่าเขากำลังแหย่เข้ามาตรงรูก้น ไม่นะ! เขาคงไม่ทำอะไรหวาดเสียวแบบนั้น
“ไม่นะคะ อย่าทำแบบนั้น”
“เธอจะห้ามคนอย่างฉันเหรอแม่หนูน้อย”
“อย่าทำหนูนะคะ”
น้ำผึ้งดิ้นแต่เขาก็ยิ่งกอดรัดรุนแรงขึ้น ไม่นานเขาก็กดท่อนเนื้อเข้ามาในร่องก้นของเธอได้สำเร็จ
“ฉันจะเอาให้หมด เปิดซิงเธอมันทุกอย่างแม่หนูน้อย ให้สมกับพี่ชายสารเลวของเธอ”
“อย่านะ คนใจร้าย”
น้ำผึ้งร้องไห้เบาๆ แต่คนใจร้ายไม่หยุดเขาทำจนเสร็จสมถึงปล่อยเธอไป
ตื่นเช้าขึ้นมาน้ำผึ้งก็ขยับตัวด้วยความเมื่อยขบ รับรู้ได้ถึงอ้อมแขนแกร่งที่โอบรัดเธอแทบ
