“ก็บอกว่าหอมแก้มจะไม่ทำอะไรไง”
“ไอ้นั่นแข็งมากๆ เลยนะ” เขาพูดให้เธอหน้าแดง
“ลามก”
“ลามกอะไร รู้เหรอว่าอะไรแข็ง อันนี้ไงแข็ง”
เขาจับมือเธอมาเกี่ยวนิ้วก้อย บอกว่านิ้วก้อยแข็ง เธอเม้มปากไม่เชื่อน้ำหน้าคนหื่นแบบเขาหรอก
“เกลียดคนแถวนี้”
“รักคนแถวนี้”
เธอตาโตหันมองเขานิ่ง คำว่ารักไม่ใช่เล่นๆ นะ เขาจะมาพูดพล่อยๆ แบบนี้ได้ยังไงกัน
“อย่ามาพูดพล่อยๆ นะคะ”
“ตอนแรกไม่ชอบหน้า ต่อมาพอได้กันแล้วฟิน เลยนึกชอบ แต่พอไม่ได้กันหลายวัน รักเลย ชาตินี้คงขาดหนูผึ้งไม่ได้”
“ใคร... ใครจะไปเชื่อกันละคะ”
เธอพูดลิ้นพันกัน หน้าแดงลามไปถึงใบหู หัวใจเต้นไม่เป็นส่ำ คนใจร้ายแบบเขาเหรอจะคิดอะไรแบบนั้น
“เชื่อเถอะ อยากให้เชื่อ”
“เชื่อพี่หินก็เสียเปรียบน่ะสิ”
“เสียเปรียบยังไง”
“โดนจับกิน” เธออุบอิบตอบ
“อ้อ... เรื่องจับกิน เชื่อไม่เชื่อก็ต้องโดนจับกินอยู่แล้วล่ะ”
“ว่าแล้วเชียว”
“หลังจากคืนนี้จะพาไปพบคนคนหนึ่ง
