เขาสัมผัสเนื้อตัวของเธออย่างอ่อนโยน อาบน้ำด้วยกันอย่างไม่รีบร้อน ก่อนจะออกมาแต่งตัวด้านนอก
“ผมอุ้มดีกว่าครับ”
เขาบอกเธอแล้วจัดการอุ้มร่างเล็กขึ้นสู่อ้อมแขน เธอโอบกอดให้เขาพาลงมารับประทานอาหาร
“กินเยอะๆ นะครับ”
“อร่อยจัง ถ้ามีคนทำให้กินแบบนี้ทุกวันก็คงดี”
“ผมก็อยากทำให้คนที่ผมรักกินทุกวันนะครับ”
เขาหยอดกลับ เธอขัดเขินเล็กน้อย แต่หัวใจฟูฟ่องมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก
“ดาจะได้มีบุญได้กินทุกวันไหมนะ”
“ผมเองก็ไม่รู้ว่าจะมีบุญได้ทำกับข้าวให้พี่ดากินตลอดชีวิตหรือเปล่า”
“แน่ะ!”
เธอเท้าคางมองหน้าคนขี้อ้อน อมยิ้มแทบไม่หุบเลย
“มองผมแบบนี้ผมเขินนะครับ”
“ชอบจังเวลากรเขิน น่ากิน”
“ผมน่ากินเหรอครับ ไม่ใช่อาหารเสียหน่อย”
เขายิ้มแทบไม่หุบ ก่อนจะชะงักเมื่อสัมผัสได้ว่าเท้าของเธอไล้ขาของเขาเล่น
“ที่รัก”
“คะ?” เธอยิ้มให้เขา ยังเท้าคางมองอย่างน่ารัก
“ไล้ผมมากๆ ผมแข็งอีกแล้วนะครับ”
“หื่น”
“หรือท
