@ห้องอาหาร
"ลืมบอกว่าให้กินก่อนได้เลย" เดินเข้ามาในห้องอาหารเห็นราตรีส่งยิ้มมาให้ กับข้าวมากมายวางบนโต๊ะยังดูดีไม่มีรอยแตะ
ราตรีคงรอเขา
"ไม่เป็นไรจ้ะราตรีรอได้"
"กินเลยราตรี" บอกเมื่อนั่งลงที่เก้าอี้ มื้อนี้มีเพียงเขาและราตรีสองคน
ตั้งแต่ราตรีมาอยู่ที่นี่ ชมจันทร์ไม่เคยมาร่วมโต๊ะอาหารด้วยสักครั้ง
บอกด้วยประโยคสั้นๆ 'ไม่หิว'
"เรากินกันสองคนหรือจ๊ะผู้การ" บ้านหลังใหญ่โตขนาดนี้เขาอาศัยอยู่กับใครบ้าง หากบอกว่าอยู่คนเดียวคงเป็นไปได้ยาก
"อืม ปกติฉันกินคนเดียว"
ราตรีครุ่นคิดตาม เธอไม่อยากเชื่อเลยว่าผู้การสันต์ยังไม่มีใครตั้งแต่อดีตภรรยาเสียไป ไม่คิดว่าฮอตขนาดนี้จะไม่หาใครมาอยู่ด้วย
"สงสัยอะไรถามได้" เอ่ยยิ้มๆ กับราตรี เพราะสีหน้าอีกฝ่ายเหมือนไม่เชื่อ
ราตรีเป็นคนสวย สวยมาก สวยแบบละสายตาออกได้ยาก
ไม่ใช่คนน่ารัก แต่เป็นคนสวย แบบที่ไม่ต้องสาธยายเลยว่าตรงไหนสวยบ้าง มองไปก็คือสวยทุกตรง
