@สองเดือนต่อมา
"พักนี้ดูมีน้ำมีนวลขึ้นนะ" ยืนกอดอีกคนอยู่หน้ากระจก ชมจันทร์กำลังจะแต่งตัว เรานัดกันว่าจะออกไปกินข้าวด้านนอก เขาจะพาชมจันทร์ไปดินเนอร์
"มีน้ำมีนวลแบบไหนจ๊ะ หรือผู้การหมายถึงชมอ้วนขึ้น"
"แค่อวบ" นอกจากนมที่ใหญ่ขึ้น ชมจันทร์เริ่มมีพุงหมาน้อย แขนขาก็เต็มไม้เต็มมือไปหมดดูมันเขี้ยว
"ผู้การชอบไหมจ๊ะ หากไม่ชอบชมจะได้ลดหุ่นจ้ะ"
"ชอบสิ" อะไรที่เป็นเธอเขาชอบทั้งนั้น ต่อให้อ้วนสักร้อยโล แต่หากเป็นชมจันทร์เขาก็ยังโอเคอยู่ดี
ไม่ได้มองแค่เปลือกนอก แต่คนตัวเล็กน่ารักเกิน
สัญญาว่าต่อให้ร่างกายของเธอจะเปลี่ยนไปยังไงเขาก็ยังจะชอบ ขอแค่เป็นคนคนนี้
"ชมแต่งตัวก่อนนะจ๊ะ"
ผู้การสันต์สลับไปอาบน้ำ ชมจันทร์จึงยืนแต่งตัว หยิบชุดที่มันไม่รัดหน้าท้องจนเกินไปมาสวม
เธอสวมกระโปรงสีขาวเอวสูง ความสั้นเลยเข่าขึ้นมานิดนึง ถึงแม้ว่าหน้าท้องยังไม่ยื่น แต่มันรู้สึกตึงๆ หากมีอะไรมากดทับอึดอัดมากกว่าช่วง
