@วันต่อมา
"ผู้กะ.." กำลังจะตะโกนให้คนที่นั่งกินข้าวในห้องอาหารรับรู้ว่าผู้การสันต์มา
ทว่า..ปืนที่เหน็บอยู่ตรงเอวของบอดี้การ์ดผู้การสันต์เงาวับทำเธอเสียวสันหลังวาบ ได้แต่ปิดปากเงียบแล้วมองลูกชายเจ้าของบ้านเดินผ่านไป
เวลานี้คุณหญิงกับคุณท่านไม่อยู่บ้าน หมายถึงว่าคุณชมจันทร์อยู่บ้านคนเดียว ต้องเอาตัวรอดให้ได้
ผู้การสันต์เดินเข้าไปในห้องอาหาร มองใครบางคนกำลังนั่งกินข้าวอยู่เงียบๆ มั่นใจว่าชมจันทร์อิ่มแล้วถึงเดินเข้าไปเลื่อนเก้าอี้ฝั่งตรงข้ามออกนั่ง
ชมจันทร์ชะงักมือที่กำลังแกะยาในซองออกเพื่อกินบำรุงครรภ์ ค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมองคนที่มาใหม่
แตกใจแทบช็อกเมื่อพบว่าเป็นคนที่เธอไม่อยากเจอในเวลานี้
"ผู้การ!"
"ดีใจที่ยังจำผัวตัวเองได้นะ" มองใบหน้าใสยังคงเนียนไม่สร่าง รูปแก้มอาจผิดหูผิดตาไปบ้างเพราะชมจันทร์ดูจ้ำม่ำขึ้นมากจากที่เขาเห็นครั้งสุดท้าย
นอกนั้นไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง ยังคงสวยน่ารักเหมือนเด
