ผู้การสันต์ออกมานอนรับลมเย็นๆ ข้างริมสระน้ำ และมีหรั่งคอยดูแลอยู่ไม่ห่าง
"หรั่ง"
"ครับผู้การ"
"ชมจันทร์ท้อง"
"คุณชมท้องหรือครับ!" หรั่งตกใจ เซอร์ไพรส์สุดๆ ไม่คิดว่าเจ้านายตัวเองจะยังมีน้ำยา
สรุปแล้ว ผู้การสันต์หรรมแข็งใช้ได้เลยนะเนี่ย หึหึ
"อืม แต่ชมจันทร์บอกจะเอาลูกออกหากกูยังไม่เลิกยุ่งกับเธอ"
ผู้การสันต์มีหน้าเครียดขึ้นมา เขานอนคิดเรื่องนี้ย้ำไปย้ำมา ดีใจที่มีลูก แต่เมียดันบอกจะไปเอาลูกออกซะงั้น
ถึงแม่รับปากเขามาแล้วว่าจะไม่ให้ชมจันทร์ละสายตา แต่อดเป็นห่วงไม่ได้อยู่ดี
"คุณชมพูดแบบนั้นเลยหรือครับ" หรั่งตกใจ
"ก็ใช่สิ ไม่งั้นกูจะมานอนเครียดแบบนี้ทำไม"
"แสดงว่าคุณชมคงโกรธผู้การมากๆ เลยสิครับ"
"ก็คงงั้น" ยอมรับแบบไม่ปฏิเสธ เขาโกหกตัวเองไม่ได้จริงๆ
"แบบนี้ไม่น่าใช่เกลียดธรรมดานะครับ เขาเรียกเกลียดเข้าไส้เลยครับ!"
"ไอ้หรั่ง!" มันจะย้ำให้ได้อะไร เขายิ่งเครียดอยู่
"ใจเย็นๆ ก่อน
