“หนูรินมาแล้ว คืนนี้นอนค้างกับป้าสักคืนนะ” ประโยคของคุณจินตนาทำให้ระรินยิ้มอย่างเกรงใจ ก่อนจะตอบเสียงสุภาพ
“รินมาในชุดทำงาน ไม่ได้มีเสื้อผ้าติดตัวมาด้วยค่ะคุณป้า”
“ไม่เป็นไรหรอกจ้ะ เดี๋ยวแม่ให้คนเตรียมเสื้อผ้าให้หนูเอง” ประโยคของท่านทำให้ระรินปฏิเสธไม่ได้อีก
ระรินถูกพาไปยังห้องนอนบนตัวบ้าน ท่านให้สาวใช้จัดที่หลับที่นอนให้อย่างเรียบร้อย เธออาบน้ำอาบท่าลงมารับประทานอาหารกับสองแม่ลูก
คุณจินตนายิ้มใจดี ตักอาหารให้เธอรับประทาน ชี้ชวนให้ลูกชายหน้านิ่งของท่านตักอาหารให้เธอด้วย
“ตามสบายนะจ๊ะ ให้ถือว่าเป็นบ้านของหนูเอง พรุ่งนี้วันหยุดอยู่คุยเป็นเพื่อนป้าก่อนนะจ๊ะ”
“ค่ะคุณป้า”
“ป้าง่วงแล้ว ขอตัวไปนอนก่อนนะจ๊ะ”
“ค่ะคุณป้า” เธอยังไม่ง่วงจึงคิดว่าจะไปยืนดูดาวสักครู่ก่อน
“อุ๊ย!” หญิงสาวอุทานเมื่อร่างสูงของคนที่นิ่งมาตลอดเย็นเดินมาหยุดอยู่ข้างๆ เธอ
“ยังไม่ง่วงเหรอ” เขาเอ่ยถาม
“ยังค่ะ คืนนี้ดา
