“ตายแล้ว!” อิงจันทร์อุททานอีกรอบ ไม่รู้จะสงสารหรือเห็นใจใครดี “ยังไม่ตายค่ะ แต่โดนแทงเลือดอาบเลย พี่เองก็แอบเห็นเขามีอะไรกัน แต่พี่ไม่พูดหรอกค่ะ เพิ่งพูดนี่แหละเป็นครั้งแรกเพราะเกิดเรื่อง พี่ไม่อยากพูดเรื่องไม่ดีของคนอื่น” วิไลเพิ่งเปิดปากเล่าพอมีเรื่อง เพราะเธอเองก็ไม่ชอบใส่ใจเรื่องของคนอื่นเพราะรกสมอง ข่าวของป้าขวัญจิตทำเอาคนโจษจันกันไปทั้งหมู่บ้าน นั่นทำให้ป้าขวัญจิตต้องย้ายหนีออกไปจากหมู่บ้านหลังจากที่ออกจากโรงพยาบาล ในหมู่บ้านจึงเงียบเหงาลงไปอย่างไม่น่าเชื่อ “พี่อิฐคะ” “ครับ” “มีเรื่องสำคัญจะบอกค่ะ” “อะไรครับ” เขาเอ่ยถาม “นี่คือการปล้น ยื่นแก้มมาเดี๋ยวนี้” เขาก็ยื่นแก้มให้เธอหอม เพราะคิดว่าเธออยากหอมแก้มเขาเหมือนทุกครั้ง “อิงท้องคะ” “คะ... ครับ ว่าอะไรนะครับ” “อิงท้องค่ะ” “เย้...” เขาดีใจกระโดดกอดเธอตัวลอย ตอนแรกนึกว่าเธอจะหอมแก้มเขาเหมือนเคย แต่ปรากฏว่าเธอจะบอกข่าวดีกับเข