บทที่38 : น้องคิดว่ามันจะเอาน้องหรือไง

3721 คำ

ฉันนั่งรอพี่เกียร์อยู่บริเวณรอบกองไฟ แต่ก็ไม่เห็นเขามาสักที อยากจะถามเพื่อนของเขาอยู่เหมือนกัน แต่ไม่มีคนที่ดูเป็นมิตรกับฉันซักคน คนที่พอจะเป็นมิตรด้วยอย่างพี่พิมก็ไม่เห็น เลยทำได้แค่นั่งรอกับเพื่อน ฟังรุ่นพี่วนเวียนร้องเพลงเล่นกีตาร์ไปเรื่อย ๆ ในขณะที่กิจกรรมรอบกองไฟกำลังคึกครืนแต่ฉันไม่มีความรู้สึกที่สนุกร่วมไปด้วยเลยแม้แต่น้อย พอได้ไปนั่งรวมกับคนอื่น ได้ไปอยู่ท่ามกลางคนที่รวมตัวกันรอบกองไฟกับสายตาที่คอยจับจ้องมา ไม่ไหวจริง ๆ อย่างที่เพื่อนพูด อย่าว่าแต่ร้องเพลงเลย แค่นั่งเฉย ๆ ทนกับสิ่งต่าง ๆ ใจฉันก็เต้นถี่ความรู้สึกหวาดระแวงเริ่มก่อตัวขึ้นอย่างน่ากลัว ฉันอยากออกไปจากตรงนี้เต็มทนแล้ว แต่พอเห็นเพื่อนอย่างแอนและแฟนของเธอกำลังสนุก ฉันก็ไม่อยากจะไปขัดจังหวะโรแมนติกของพวกเขา “แอนเดี๋ยวเราไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ” พอได้ฟังคนข้างตัวก็ทำท่าจะลุกตามมาด้วย ฉันก็ห้ามไว้ “เดี๋ยวเราไปเอง แป๊บเดียว”

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม