บทที่ 25
หญิงสาวกำลังจะอ้าปากแต่ถูกเขาประกบปิดเอาไว้อีกครั้ง ลิ้นหนาทว่าอบอุ่นแทรกเข้าไปในอุ้งปากเล็ก ดูดดื่มความหอมหวานที่เขาโหยหามาเนิ่นนานขณะที่ร่างใหญ่โตเบียดเข้าหาหญิงสาวโดยที่เธอไม่รู้ตัว
เดือนลดาเหมือนต้องมนต์สะกดจากพ่อมดหนุ่ม ใช่...เอเดรียนมีอิทธิพลต่อเธอเสมอ เขาทำให้ร่างกายของเธอยอมศิโรราบต่อเขาได้ทุกครั้ง
“เอเดรียน...อืม” เธอครางลึกเสียงอู้อี้ในลำคอ “นี่ไม่ใช่ฮาเร็มของคุณนะคะ”
หญิงสาวประท้วงเขาด้วยเสียงแหบพร่าเมื่อปากหยักหนาเลื่อนออกไปจากกลีบปากนุ่มแต่ยังคงซุกไซ้ไปตามลำคอระหง เอเดรียนขบเม้มผิวขาวเนียนบนกระดูกไหปลาร้าที่ซึ่งชีพจรอ่อนไหวกระตุกเต้นเป็นจังหวอย่างเห็นได้ชัด
“ใช่...แต่ผมกำลังจะทำให้ที่นี่...เป็นฮาเร็มของผม...และมีคุณ...เป็นนางบำเรอของผมคนเดียว”
“เรายังไม่ได้พูดกันให้รู้เรื่องนะคะ” เธอพยายามท
