“ฮะ...”
ดวงตากลมโตเบิกโพลงด้วยความตกใจกับสิ่งที่ได้ยินจากปากคนตรงหน้า รู้สึกหูอื้อไปชั่วขณะแล้วยังมาพร้อมอาการหัวใจเต้นแรงถี่รัวแทบจะทะลุออกจากอก คิดว่าก่อนหน้านี้เราคุยกันเข้าใจแล้วแต่ทำไมผู้ชายตรงหน้าถึงยิงคำถามใส่ฉันตรง ๆ ขนาดนี้
แล้วคำถามของมอสฉันจะต้องตอบว่ายังไง…
“ถ้าผมขอคบพี่ก่อน… จะชนะพี่วาฬมั้ยครับ” มอสพูดย้ำคำเดิมอีกครั้ง ราวกับต้องการฝังมันในหัวของฉันให้ลงลึกยิ่งขึ้นไปอีก
“อย่ามาล้อเล่นกันตอนกินข้าวสิ เกิดติดคอตายขึ้นมาทำยังไง” ฉันรีบเปลี่ยนเรื่องคุยหน้าตาเฉยทำทีเป็นไม่สนใจในสิ่งที่อีกฝ่ายถาม ก้มหน้าก้มตาให้ความสนใจกับขนมตรงหน้า
ตอนนี้ชาเย็นที่ว่าหวานมันจืดสนิทสุด ๆ เลย
“ผมไม่ได้ล้อเล่นนะ ผมพูดจริง… แต่ผมไม่กดดันพี่”
“…” ดวงตากลมมองไปที่ผู้ชายที่นั่งอยู่ฝั่งตรงกันข้าม เพียงแต่ฉันไม่ได้เงยหน้าขึ้นสบตากับมอสตรง ๆ ระยะสายตาที่เห็นในตอนนี้มีเพียงนาฬิกาบนข้อมือของอีกฝ่าย ระหว
