(จีน)
--สนามบิน--
08.13 am.
"ฮ้าว"
ฟึ้บ
ฉันเหลือบมองหมอกที่เอาหนังสือเดินทางมาปิดปากฉันไว้แทน เพราะคงกลัวว่ามันจะน่าเกลียดเวลาคนมองมาเห็นผู้หญิงเดินหาวไปตามทางน่ะนะ
"หิวอ่ะหมอก"
ฉันเกาะแขนหมอกไว้พร้อมกับเงยหน้ามองหมอกขณะที่หมอกก็ทำได้แต่ถอนหายใจ และมองฉันระหว่างที่เรากำลังเดินออกจากเกท
"กินมาตลอดทางยังจะหิวอีกเหรอ?"
"มันไม่ถูกปาก อยากกินอะไรแซ่บๆที่นี่มีส้มตำขายไหม?"
"เดี๋ยวให้แม่ทำให้"
"แม่หมอกทำอร่อยสินะ!"
"อืม เลิกเกาะได้แล้วทำตัวดีๆหน่อยแม่รออยู่ทางออก"
"โอเค รักลับๆฉบับจีนกับหมอก"
หมอกเหลือบมองฉันก่อนจะส่ายหัวพร้อมถอนหายใจออกมาเบาๆ ก่อนเราจะเดินออกจากเกทและเจอกับคนที่กำลังมารอรับลูกหลานอยู่ มีเด็กมหาลัยหลายคนกลับบ้านช่วงหยุดยาวนี่ด้วยนะแถมยังกลับจังหวัดเดียวกะหมอกเยอะอีก จริงๆจังหวัดหมอกไม่ได้ไกลเมืองมากนักหรอก แต่หมอกบอกว่ามันสะดวกกว่าถ้านั่งเครื่อง เพราะที่นี่ภูเขาเยอะ
