รณานั่งยิ้มอย่างมีความสุขเมื่อคิดย้อนไปถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อคืนที่ผ่านมาระหว่างเธอกับแมทธิว โดยไม่ได้สนใจสายตาที่มองมาด้วยความสงสัยใคร่รู้ของพายอาร์และมากิเลยแม้แต่น้อย เอาแต่นั่งยิ้มอยู่อย่างนั้นจนมากิทนเก็บความสงสัยและความอยากรู้เอาไว้ไม่ไหว
“ของขวัญ ของขวัญ” แต่เสียงเรียกของมากิก็ไม่ได้สะท้อนเข้าไปในหูของรณาเลยแม้แต่น้อยยังคงนั่งหน้าแดงยิ้มกริ่มอยู่เหมือนเคย
“ไอ้ของขวัญโว้ย!!! “เสียงตะโกนที่ดังขึ้นทำให้เจ้าของชื่อถึงกับสะดุ้งด้วยความตกใจหันมองหน้าเพื่อนหน้าตาเหลอหลา
“มากิ! อยู่ใกล้กันแค่นี้แกจะเรียกเสียงดังทำไม”
“ก็เรียกเบาแล้วแกไม่ได้ยินไงเลยต้องตะโกน เป็นอะไรเนี่ยเห็นนั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่นานสองนานแล้ว เป็นอะไร หรือว่ามีอะไรที่พวกฉันสองคนยังไม่รู้”
“นั่นสิ! เกิดอะไรขึ้นหรือว่า....แกกับคุณป๋าของแกเล่นจ้ำจี้กันแล้วเมื่อคืนนี้ ใช่มั้ยๆ บอกมาเร็วๆ” พายอาร์ตาโตเร่งเร้าเอาคำตอ
