งานเลี้ยงฉลองมงคลสมรสจบลงอย่างสวยงามและเป็นที่พูดถึงกันอย่างหนาหูถึงความใหญ่โตหรูหราตามฐานะเจ้าของงานอย่างลูกสาวเจ้าของธุรกิจเดินเรือระดับโลก กว่าจะเดินรับแขกเหรื่อที่ร่วมงานทั่วก็เล่นเอาบ่าวสาวถึงกับเหนื่อยล้าไม่น้อย เหลือเพียงอีกหนึ่งพิธีเท่านั้นงานแต่งของคนทั้งคู่ก็จะถือว่าเสร็จสิ้นสมบูรณ์นั่นก็คือการส่งตัวเจ้าบ่าวเจ้าสาวเข้าหอ
“ต่อไปนี้เราไม่ใช่ตัวคนเดียวอีกแล้วนะลูก หนูมีสามีแล้วมีครอบครัวแล้วจะเอาแต่ใจตัวเองและใช้อารมณ์ตัดสินปัญหาเหมือนเมื่อก่อนไม่ได้ จะทำอะไรต้องคิดหน้าคิดหลังดีๆ ใช้เหตุผลมากกว่าอารมณ์... มีอะไรก็ค่อยๆ พูดค่อยๆ จาหันหน้าเข้าหากัน อย่าเอาฐิติและความคิดของตัวเองเป็นใหญ่ จงรับฟังซึ่งกันและกันให้เกียรติกันทั้งต่อหน้าและลับหลังนะลูกนะ” จีรณาอวยพรให้ข้อคิดแก่บุตรสาว มือที่เริ่มจะเหี่ยวย่นไปตามกาลเวลายกมือขึ้นมาลูบศีรษะเล็กที่ก้มลงกราบอยู่ที่ตักเบาๆ
รณาโผลเข้าสู่อ้อมกอดข
