ความเงียบปกคลุมไปทั่วห้องมีเพียงเสียงลมหายใจของคนทั้งคู่เท่านั้นที่ดังประสานกันอยู่ในขณะนี้ และลมหายใจอุ่นๆ ที่เป่ารินรดอยู่ที่ร่องอกของรณาก็ทำให้หญิงสาวรู้สึกแปลกขึ้นมาไหนจะความแข็งขึงที่ยังแช่คาอยู่ในร่างกายของเธออีกทำให้เธอรู้สึกขัดเขินใบหน้าก็พลันเห่อร้อนขึ้นมา
“ลุกออกไปได้แล้วค่ะของขวัญหนัก” พึมพำบอกออกไปด้วยความอาย แมทธิวก็ว่าง่ายขยับเอวถอดถอนแก่นกายออกมาจากร่องเสียวนั้นอย่างเสียดาย
“อื้อ” รณาก็เผลอครางออกมาเบาๆ เมื่อความคับแน่นนั้นเคลื่อนตัวออกจากร่างกาย เรียกรอยยิ้มพอใจจากเจ้าของแก่นกาย ร่างสูงพลิกตัวลงจากร่างงามลงนอนเคียงข้างโดยไม่ลืมจะรั้งคนตัวเล็กเข้ามาในอ้อมกอดแม้เจ้าตัวจะขืนตัวออกแต่แมทธิวก็ไม่สนใจ
“ปล่อยค่ะ” เอ่ยบอกออกมาแต่แมทธิวกลับกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้นกว่าเดิมทำให้ร่างกายเปลือยเปล่าสองร่างเบียดเสียดสีกันโดยเฉพาะช่วงล่างที่ยังแข็งขึงของแมทธิวตอนนี้ถูไถอยู่ที่หน้าท้องขอ
