และการอยู่ร่วมกันของทั้งคู่ ก็ล่วงเลยมาตลอดทั้งทริป เธอไม่ได้ขัดขืนอะไร ไม่ว่าเขาอยากทำอะไรเธอก็ยอมหมด และในทุกวันก็ไม่เว้นเรื่องอย่างว่า เขาแทบไม่ปล่อยเธอไปไหนเลย ด้วยที่จำใจต้องยอมเขา เธอก็ภาวนาให้ครบกำหนดทุกวัน ตลอด 7 วันมานี้เธอไม่ได้ติดต่อกับใครเลย เพราะคนร้ายกาจอย่างเขา ทิ้งโทรศัพท์เธอลงทะเลไป แต่ละคืนก็ต้องแอบนอนร้องไห้เงียบ ๆ เพราะคิดถึงลูกสาว
ส่วนเขาก็รับรู้ทุกอย่างที่เกี่ยวกับเธอ แม้แต่เธอแอบร้องไห้ดึก ๆ พร้อมกับกอดตุ๊กตาคิตตี้ อาลัยอาวรณ์ถึงคนอื่นทุกคืน เขาก็พยายามทำเป็นไม่สนใจ แม้จะรู้สึกเจ็บมากแค่ไหน แต่ก็ยังทำเป็นไม่รู้ เพราะอยากเก็บกักช่วงเวลาที่ได้อยู่กับเธอ ไว้ให้นานที่สุด
และวันที่เขาไม่อยากให้มาถึงที่สุด ก็มาถึงจนได้ ด้วยอารมณ์ที่เริ่มหงุดหงิด เขาก็ปลีกตัวออกมานั่งทำใจที่ห้องทำงาน ไม่อยากยอมรับเลย ว่าต้องจากเธออีกแล้ว
"จะถึงฝั่งแล้วนะครับนาย" เมื่อใกล้จะถึงฝั่งลูกน้อง
