หลายวันต่อมา ณ โรงพยาบาลชื่อดัง
ก๊อก ก๊อก!
"เข้ามา" ผู้อำนวยการหนุ่มเอ่ยบอก ร่างกำยำในชุดสูทเข้มพร้อมเตรียมประชุมใหญ่ ใบหน้าหนายังก้มสนใจอยู่กับเอกสารตรงหน้า ทุกวันที่ผ่านไปยังคงดำเนินต่ออย่างไร้ความรู้สึก
"อาจารย์ปวินเอาเอกสารทุนที่ส่งไปออสเตรเลียมาให้เซ็นต์ครับ" มาโนชค่อยๆเปิดประตูเข้ามา ยังรับหน้าที่เข้ามารายงานก่อน เลือกยื่นวางแฟ้มบนโต๊ะทำงานเจ้านาย เหล่สายตามองท่าที
"อนุมัติแล้วส่งไปได้เลย" มือหนาตวัดลายเซ็นต์ลง หยิบตราสัญลักษณ์ของโรงพยาบาลปั๊มประทับ ปิดแฟ้มยื่นคืนให้ลูกน้องคนสนิท
"แต่นายครับ"
"มีอะไร" คิ้วหนาเลิกถามขึ้นก่อนจะวางปากกาในมือเงยหน้าขึ้นมอง
"เป็นไปตามที่เราคาดการไว้ครับ มีรายชื่อแฝงไปที่นู้นด้วย ในประวัติรายชื่อนั้นไม่มีตัวตน" มาโนชพูดบอกขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบ ก่อนที่เอกสารจะส่งมาถึงมือซีคิว มาโนชจะตรวจสอบทุกอย่างที่น่าสงสัยก่อน ไม่ใช่เรื่องยากอะไรสำหรับคนมีระดับแบบ
