"ขอถามอะไรก่อนกลับสักนิดได้ไหม" นิ้วชี้เล็กๆจิ้มลงแขนกำยำ ใบหน้าสวยออดอ้อน ขณะกำลังรอชาวีไปจูงเจ็ทสกีมา อีกไม่กี่ชั่วโมงร่างกำยำนี้ก็จะกันไปแสนไกล ความรู้สึกหว่าเว้แทรกเข้ามาตรงกลางใจดวงน้อย เริ่มไม่คุ้นชินกับการอยู่คนเดียว ทั้งที่กว่าจะถึงวันนี้เธอดิ้นรนมาเองตลอด
"ว่ามา"
"แม่ของฟาทำเรื่องร้ายแรงกับพวกคุณมากหรอ" เพราะในตอนที่ตั้งใจจะมาเรียนที่นี่ เธอไม่คิดจะกลับมาเหยียบที่นู้นอีกด้วยซ้ำ คนมีอิทธิพลแบบมาเฟียหนุ่มใช่ว่าจะสั่งปิดปากเงียบไม่ได้ ให้จบๆไปเลยยังจะง่ายกว่าออกสื่อเสียชื่อเสียง
"มากจนต่อให้ตาย ยังแลกไม่ได้" ซีคิวสะกดกลั้นอารมณ์โทสะไว้ในใจ นัยน์ตาคมมองทอดไปในทะเลกว้าง พระอาทิตย์กำลังลาลับขอบฟ้า เป็นแสงอ่อนสีส้มไรๆ นึกถึงสาเหตุแม่ของเขาต้องจากไปตลอดกาล
"แม่ติดคุกไปแล้ว พวกคุณจะไม่ตามไปสั่งปิดปากใช่ไหม" อีกใจนึงอดห่วงธิดาไม่ได้เลย ถึงจะไม่รับว่าเธอเป็นลูกสาว ทว่าสายใยสัมพันธ์มันผูก
