ร่างบางอาบน้ำสระผม เปลี่ยนใส่เสื้อผ้าชุดใหม่นั่งลงหน้ากระจกบานใหญ่ โบกครีมทาเซรั่มบำรุงผิวปิดท้ายด้วยใช้ไดร์เป่าผมยาวให้แห้ง
นานหลายนาทีกว่าแพนพายจะกลับออกมาอีกครั้งก็เห็นว่าโยธานอนหลับบนโซฟาจึงค่อยๆก้าวเดินเข้าไปใกล้
“พี่โยธา” เสียงหวานเอ่ยเรียกเบาๆเผื่อว่าเขาแค่พักสายตาระหว่างรอเธออาบน้ำ
“...” ไม่มีเสียงตอบรับกลับมาแต่อย่างใด ร่างสูงยังนอนนิ่งเช่นเดิม แพนพายจึงค่อยๆโน้มหน้าเข้าใกล้มองดูชัดๆว่าเขาหลับสนิทจริงๆ
พรึ่บ!
“ว๊าย!” ร่างบางร้องเสียงหลงด้วยความตกใจ จู่ๆ ดวงตาคมเปิดขึ้นท่อนแขนแกร่งตวัดรั้งร่างบางล้มลงนอนทาบทับบนตัวเขา ใบหน้าทั้งสองอยู่ห่างกันเพียงคืบ มือเล็กดันแผงอกแกร่งเอาไว้ไม่ให้ตัวเองแนบชิดอีกฝ่ายไปมากกว่านั้น
“คิดจะลักหลับพี่รึไง หื้ม?”
“ปะเปล่านะ...แพนแค่จะดูว่า พะพี่หลับหรือเปล่า”
“ถ้าพี่หลับแล้วทำไมครับ...จะขโมยจูบพี่งั้นหรอ” ใบหน้าหล่อเหลาแสยะยิ้มร้าย พลางยกศี
