ครืด! ครืด!
มือบางเอื้อมหยิบโทรศัพท์วางอยู่บนโต๊ะข้างเตียงขึ้นมามองเห็นชื่อทิศเหนือเด่นหราบนหน้าจอ
สายตาคู่สวยเหลือบมองชายหนุ่มข้างกาย ก่อนจะตัดสินใจก้าวเท้าลงจากเตียงรีบวิ่งเข้าไปในห้องแต่งตัวคว้าชุดคลุมอาบน้ำไซส์ผู้หญิงสวมใส่ แล้วกดรับสายพี่ชายสุดที่รัก
“ฮัลโหลเฮีย”
[ทำอะไรอยู่ นอนรึยัง]
“เอ่อ...นะนอนแล้วค่ะ เฮียโทรมาดึกขนาดนี้ แพนก็ต้องหลับแล้วสิ” แพนพายตอบกลับน้ำเสียงตะกุกตะกัก แต่ก็พยายามปรับให้เป็นปกติที่สุดไม่ให้ปลายสายจับได้
[ค่าขนมหมดหรือยัง]
“หมดแล้วค่ะถูกหักหมด แพนอดกินข้าวเย็นสองวันแล้วเนี่ย”
[เว่อร์...เงินหมดทำไมไม่โทรมาหาเฮีย]
“ดุขนาดนั้นใครจะกล้าโทรเล่า~”
[คราวหน้าก็อย่าดื้ออีก ไปนอนได้แล้วไว้เฮียจะโอนเงินให้]
“ค่า~ คิดถึงเฮียเหนือนะคะ”
จบประโยค สายจากทางไกลก็ตัดไป พร้อมกับเสียงประตูหน้าห้องสนิทลงเสียงดังสนั่น
ปึง!!!
แพนพายชะเง้อคอมองบนเตียงกว้างว่างเปล่าไร้คน
