“ขอบคุณนะคะ”
รถสปอร์ตหรูจอดสนิทหน้าคอนโด แพนพายเปิดประตูลงจากรถ พร้อมกับลากกระเป๋าเสื้อผ้าเดินหายเข้าไปด้านใน
โยธานั่งมองจนร่างบางลับตาก่อนขับรถออกไป เขามีงานด่วนที่เซฟเฮาส์ต้องรีบไปจัดการด้วยตัวเอง จึงไม่ได้กลับขึ้นคอนโด
ร่างสูงก้าวเดินเข้ามาในบ้านเดี่ยวสามชั้นที่มีลูกน้องหลายสิบคนทำงานอย่างเคร่งครัด ไม่นานชายวัยกลางคนก็เดินเข้ามาใกล้เอ่ยรายงานความคืบหน้าของงานเฉกเช่นทุกครั้ง
“สวัสดีครับนาย ของล็อตใหม่เสร็จทันส่งตามออเดอร์ลูกค้าครับ แต่....”
“แต่อะไร!”
“ลูกค้าแจ้งว่ามีคนจำหน่ายตัวยาสูตรเดียวกัน ก่อนหน้านี้แล้ว”
“....” เป็นไปอย่างที่คิดไว้จริงๆสูตรยาที่ผมคิดค้นขึ้นเองกับมือถูกขโมยไป
คืนนั้นเมื่อหลายเดือนก่อน.... ผมไปนอนค้างที่คอนโดพี่สาว แต่ตอนกลับดันลืมแฟลชไดร์กับนาฬิกาไว้ กลับมาอีกทีก็เจอเพียงนาฬิกาวางอยู่ ถามยาหยีก็ไม่ได้ความเอาแต่บอก ไม่รู้อย่างเดียว โชคดีที่ผมเซฟข้อมูลไว้ในแ
