เช้าวันต่อมา
เมื่อคืนกว่าฉันจะหนีออกมาได้เล่นเอาตัวเกร็งฉี่แทบราด คนที่เข้ามาตรวจในห้องเมื่อคืนก็คือการฺ์ดคนนั้นที่ยืนเฝ้าหน้าประตูห้องทำงานของคุณท่านอะไรนั่น
หรือว่าฤทธิ์ยานอนหลับจะใช้ไม่ได้กับคนนี้ ตัวใหญ่แบบนี้สงสัยต้องเพิ่มยานอนหลับเป็นอีกสองเท่าเลยล่ะมั้ง
"พีชๆ รีบไปที่บ้านใหญ่ด่วนเลย"
"หือ? มีอะไรหรือเปล่าพี่กระแต" ฉันถามพี่กระแตไป แกดูร้อนรนเหมือนกับว่ามีเรื่องใหญ่อะไรอย่างนั้นแหละ
"มาเถอะๆ คุณท่านเรียกพบ"
"หนูคนเดียวหรอพี่กระแต?"
"ทุกคนในบ้าน ด่วนเลยรีบไปเถอะ"
"ค่ะๆ"
ฉันไม่รู้ว่าเรื่องอะไรหรอกแต่ก็เล่นตามน้ำไปอย่างนั้นแหละ มีเรื่องอะไรกันอีกถึงได้เรียกแม่บ้านมาพบกันทุกคนแบบนั้น
"มากันครบแล้วใช่มั้ย" เสียงอันทรงพลังดังก้องขึ้น ทุกคนต่างพากันก้มหน้าพร้อมกับเนื้อตัวที่สั่นเทาเต็มไปด้วยความกลัว "ฉันอยากจะรู้ว่าใครเป็นคนทำขนมเมื่อวาน"
"หนูค่ะ หนูเป็นคนทำเอง" ฉันยกมือตอบรับทั
