เช้าวันต่อมา
ลูกพีชเธอตื่นแต่เช้าทำอาหารให้ยายไว้ตามปกติวันนี้เธอไปเรียนอีกวัน พรุ่งนี้ต้องพายายไปหาหมอที่โรงพยาบาลรับยามากินเหมือนกับทุกเดือนที่ผ่านมา
มีบางส่วนที่เธอต้องจ่ายเงินเอง เธอถึงต้องหาเงินให้มีเก็บมากๆ เพราะไม่รู้ว่ายายจะได้เข้าโรงพยาบาลอีกเมื่อไหร่
"ยายหนูเตรียมยาข้าวกับข้าวไว้ให้แล้วนะ หิวก็กินข้าวกินยาได้เลย หนูไปเรียนก่อน"
"เออๆ ไปเถอะ"
เวลาผ่านไป
"ผมไปเรียนก่อนนะครับคุณพ่อ พี่พีช สวัสดีครับ"
"ตั้งใจเรียนนะลูก"
"ครับคุณพ่อ"
น้องไคเรนลงจากรถวิ่งเข้าไปในโรงเรียนของแก
"ลูกพีช.."
"คะ?"
"จะไปเรียนแล้วไม่ทำอะไรเลยหรอ"
"ทำอะไรคะ ปกติก็ไม่ได้ทำอะไรอยู่แล้วนี่นา" เธอหันไปตอบเขาอย่างงงๆ เพราะคำพูดของไคโรทำเอาเธอสับสน ไม่รู้ว่าต้องทำอะไรปกติก็ไม่ได้ทำอะไรอยู่แล้ว
"ก็หอมแก้ม บอกรัก หรือไม่ก็จูบก่อน"
"หือ??"
"เร็วสิ วันนี้ฉันมีประชุมตอนเช้า" เขาเร่งเธอ พร้อมกับยื่นหน้าไป
