เช้าวันต่อมา
"อือ...เช้าแล้วเหรอเนี่ยไวจัง" ลูกพีชบ่นพึมพำเบาๆ เมื่อรู้สึกตัวขึ้นมาเพราะแสงตะวันแยงตาของเธอ
ก่อนจะหยัดกายลุกขึ้นนั่งแล้วขยี้ตารัวๆ พลางมองไปรอบๆ ห้อง ไคโรไม่ได้นอนอยู่ข้างๆ เธอแล้วและตอนนี้ก็ไม่รู้ว่าเขาหายไปไหน
"เฮ้อ ตื่นสายจังวันนี้" เวลานี้แปดโมงครึ่งแล้ว เธอไม่เคยนอนตื่นสายขนาดนี้มาก่อนเลย ตั้งแต่เริ่มทำอะไรด้วยตัวเองได้เธอก็ต้องตื่นแต่เช้าเพื่อมาช่วยยายทำกับข้าว โตขึ้นอีกนิดเธอก็เป็นคนทำเองเพื่อให้ยายได้พักผ่อน
กึก! ( เสียงปิดประตู )
"ตื่นนานแล้วเหรอ?" ไคโรเดินเข้ามาในห้อง
"ตื่นเมื่อกี้เองค่ะคุณไปไหนมา?"
"ไปส่งน้องไคเรนมา แล้วก็แวะซื้อยามาให้เธอด้วย"
"ยาอะไรคะ?"
"ยาแก้อักเสบ กินหลังจากที่กินข้าวแล้ว จะได้ไม่เจ็บตรงนั้น"
"แล้วยาคุมล่ะ?"
"เธอจะกินทำไม ยาคุมมันดีที่ไหน"
"ถ้าหนูท้องขึ้นมาล่ะจะทำยังไง"
"พ่อเด็กนั่งหัวโด่อยู่ตรงนี้ทั้งคนฉันไม่ปล่อยเธอกับลูกไปไห
