บรรยากาศภายในห้องทำงานอัดแน่นไปด้วยความเงียบจนก่อเกิดเป็นความอึดอัดในที่สุด เพราะต่างคนต่างไม่ปริปากสนทนาตั้งแต่มาถึง
ลูคัสช้อนสายตาขึ้นมองแพรวาที่นั่งทำงานอยู่นิ่งๆ เธอไม่แม้แต่จะเงยหน้าขึ้นมาพูดคุยหรือมองเหมือนทุกครั้ง เพราะเรื่องเมื่อเช้าทำให้เธอเกิดอาการเคืองเขาอย่างที่เห็น
“ฉันอยากได้กาแฟสักแก้ว”
แพรวาเงยหน้าขึ้นมองคู่หมั้นหนุ่มที่เพิ่งเอ่ยความต้องการของตัวเอง หญิงสาวหยัดกายขึ้นจากเก้าอี้ทำงานเดินไปชงกาแฟมาให้ลูคัสโดยไม่พูดอะไร
ชายหนุ่มมองตามแล้วเกิดอาการพลอยไม่พอใจที่อีกฝ่ายไม่ตอบโต้กลับมาสักคำ แพรวาเดินกลับมาพร้อมกับแก้วกาแฟ เธอวางลงให้ลูคัสแล้วหมุนตัวเตรียมเดินกลับไปโต๊ะทำงานของตัวเองแต่ทว่า…
หมับ!
“ว้าย!” คนตัวเล็กร้องเสียงหลงเมื่อถูกลูคัสใช้มือรั้งเอวให้ลงมานั่งบนตักแกร่งโดยไม่ทันตั้งตัว
“ทำบ้าอะไรของนาย! ปล่อยฉันนะ!” พยายามดิ้นให้หลุดจากพันธนาการของลูคัสแต่ทว่ากลับไม
