บทที่10 สันดานคนไม่รู้จักพอ

1646 คำ

ภูริชพาแม่พวงแก้ว แม่ของเมียสาวตัวเองเข้ามายังบ้านพักส่วนตัวที่เขาซื้อเอาไว้ในหมู่บ้านจัดสรร ซึ่งแถวนี้ค่อนข้างไม่มีบ้านหลังไหนอยู่ติดกัน เพราะเขาเอาไว้ใช้เวลาพักผ่อน ต้องการความเป็นส่วนตัว และตั้งใจจะยกบ้านหลังนี้แก่สองแม่ลูกอยู่ เพื่อความปลอดภัยจากการคุกคามของพ่อแท้ใจโฉดนั่น “เอ่อ คุณภูริช ฉันกับลูกรับไม่ได้หรอกค่ะ แค่มาอยู่ที่นี่เป็นคนพักอาศัยชั่วคราว ฉันกับลูกชมพูก็เกรงใจคุณจะแย่” พวงแก้วไม่อยากรบกวนเจ้านายใจดีของลูกสาวเธอ เพียงออกค่าใช้จ่ายรักษาพยาบาลทั้งหมดก็เกรงใจมากแล้ว “ไม่เป็นไรหรอกครับคุณน้า ยังไงลูกสาวของน้าก็เป็นคนรักของผม ผมก็ต้องช่วยเหลือว่าที่แม่ยายตัวเองในอนาคตอยู่แล้วละครับ” “คนรักของชมพู หมายความว่ายังไง” พวงแก้วหันมาถามลูกสาวน่ารักด้วยความแปลกใจ “เอ่อ...” “ถ้างั้นผมขอตัวก่อนนะครับคุณน้า พักผ่อนที่นี่ให้สบายเถอะครับ” ภูริชรู้ดีว่าหญิงสาวคงเขินอายที่ต้องบอกเรื่อง

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม