ชมพูรู้สึกตัวตื่นขึ้นมา หวังจะได้เห็นหน้าชายหนุ่มคนที่เธอรักสุดหัวใจนอนกอดอยู่เคียงข้างกายเหมือนคู่รักคู่อื่น ทว่ากลับเจอแต่ความว่างเปล่า
“พี่ริช เขาหายไปไหน โอ๊ย”
เพียงหญิงสาวจะหยัดตัวลุกขึ้นมาจากเตียงนอนกว้าง ความเจ็บปวดระบมช่วงล่างแล่นผ่านเจ็บอีกครั้ง ยอมรับว่าเมื่อคืนบทรักของท่านประธานภูริชช่างร้อนแรง ร้อนเสียจนเธอต้องร้องขอชีวิตก่อนจะสลบลง
“นี่มันอะไรกัน”
สายตาคู่หวานเหลือบมองเห็นเงินสดก้อนหนึ่งและเช็คเงินจำนวนห้าแสนบาทถ้วนวางบนโต๊ะข้างเตียง
หญิงสาวแอบใจหวิวพลางนึกถึงคำพูดของคนเป็นแม่ว่าอย่าไว้ใจคนมาก ทีนี้เธอรู้ซึ้งแล้วว่าผู้ชายคนนั่นเลว พอได้ตัวเธอก็เอาเงินฟาดใส่หน้า เลวไร้ที่ติ
“พี่ริช ไม่จริงใช่ไหม พี่ริชไม่ใช่คนแบบนั้น?”
...........
“ท่านประธานภูริชต้องออกไปดูงานด่วนที่ต่างประเทศ เท่าที่พี่พอทราบคร่าวๆ เรื่องนี้เป็นความต้องการของคุณมุตตาภา แม่ของท่านประธาน เพราะครั้งน
