ร้ายรัก

แอบพาเมียเข้าบ้าน

ชาเมลtalk

"แม่ว่างไหม ขอคุยด้วยหน่อย" หลังจากที่กลับถึงบ้านฉันก็เดินมาหาแม่ที่ห้องนั่งเล่น

"เมลมีอะไรหรอลูก ว่างซิว่ามาเลย" แม่วางมือจากการตกแต่งแจกันแล้วหันหน้ามาคุยกับฉัน

"แม่ เมลอยากออกไปอยู่ข้างนอก" ฉันคิดมานานแล้วแหละอยู่ที่นี้กับข้างนอกไม่ได้ต่างกันเลย สู้ฉันออกไปอยู่ข้างนอกเลยไม่ดีกว่าหรอ

"...."

"แม่คะ เมลคิดมาดีแล้วค่ะ"

"เมล แม่ไม่อยากให้หนูออกไปอยู่คนเดียว จะอยู่ยังไงลูกแล้วจะไปอยู่ที่ไหน"

"เมลอยู่ได้ค่ะ ขอเเค่แม่อนุญาต"

"แม่ตัดสินใจคนเดียวไม่ได้หรอกต้องรอถามป๊าด้วยนะ"

"ก็ได้ค่ะ เมลฝากแม่ถามเขาด้วยนะคะ" ฉันเลือกที่จะให้แม่ไปคุยให้ดีกว่าถ้าไปคุยเองคงไม่จบง่ายๆ

"เรื่องนั้นแม่ขอโทษแทนพ่อเขาด้วยนะลูก ช่วงนี้งานเยอะเขาคงเครียด" หึเครียดเรื่องงานแล้วมาตบลูกหรอ แม่ก็ดีแต่ปกป้องนั่นแหละ

"ค่ะ เมลไม่ได้โกรธหรอกเมลขอตัวนะคะ" ฉันหวังว่าคงจะได้รับคำตอบที่อยากได้ยินนะ แล้วก็คิดว่ายังไงเขาก็ปล่อยฉันไปแน่เพราะไม่ต้องมาอยู่รกหูรกตาเขาไง

หลายวันต่อมา....

วันนี้เป็นวันเสาร์และฉันก็อยู่บ้านพักผ่อน เดียวอาทิตย์ต้องกลับไปทำงานละนอนเอาแรงสักหน่อย

"เมลขอพี่เข้าไปนะ" เสียงของพี่มุกเรียกฉันอยู่หน้าห้อง

"ค่า เข้ามาเลยเมลไม่ได้ล็อก" แล้วพอฉันอนุญาตพี่มุกก็เปิดประตูเข้ามาก่อนจะมานอนลงข้างๆ เหมือนตอนเด็กๆที่เราชอบนอนเล่นดูหนังด้วยกัน "วันนี้พี่มุกไม่ทำงานหรอ"

"จะไม่ให้หยุดเลยรึไงละ" เขาพูดพร้อมกับหัวเราะก่อนจะจับที่จมูกฉันเบาๆ " เเม่บอกว่าเมลจะไปอยู่ข้างนอกหรอ"

"อืม เมลอยากไปอยู่ข้างนอก เมลคิดว่ามันน่าจะสะดวกกว่านี้เวลาทำงาน แล้วอีกอย่างเดียวเมลก็จะฝึกงานละ"

"แล้วจะไปอยู่ที่ไหน"

"แถวๆมหาลัยนั้นแหละ ต้องรอป๊าอนุญาตก่อน" ฉันยังไม่ได้คิดหรอกว่าจะไปอยู่ที่ไหน ถ้าได้ออกไปจริงๆก็คงหาคอนโดแถวๆมหาลัยนั้นแหละ

"ป๊าอนุญาตแล้ว แต่แม่ไม่อยากให้ไป"

"จริงหรอพี่มุก" ฉันได้ยินพี่มุกพูดก็ยิ่งดีใจ

"อืม พี่จะซื้อคอนโคให้นะเมลจะได้ไม่ต้องลำบาก" ตอนนี้เราสองคนนั่งคุยกันอย่างจริงจัง

"ไม่เอาพี่มุก ถ้าป๊ารู้พี่เดือดร้อนแน่"

"แล้วเมลจะไม่ให้พี่ข่วยอะเมลเลยหรอ พี่อยากช่วยเมล"

"เอาไว้ถ้าเมลลำบากจะรีบโทรหาพี่เลยนะ"

"เมลโทรมาได้ตลอดเลยนะ พี่รู้ว่าเมลเก่งแต่ถ้าวันไหนที่อ่อนแอคิดถึงรีบโทรหาพี่เลยนะจะรีบไปรับ" เขาว่าแล้วกอดฉันไว้ ฉันรักเขาจังน่ารักแบบนี้ตลอดเลย

"ค่ะ เมลจะโทรหาพี่คนแรกเลยเมลไปหาแม่ก่อนนะ" ฉันผละออกจากพี่มุกแล้วรีบวิ่งไปหาแม่ทันที "แม่ป๊าอนุญาตไม่หนูออกไปอยู่ข้างนอกแล้วใช่ไหม"

"อืม ป๊าอนุญาตแล้วแต่แม่ไม่อยากให้หนูไปเลยเมล"

"แม่หนูไม่ได้ไปเลยนะ เดียวเสาร์อาทิตย์หนูก็กลับมา"

"แล้วจะไปอยู่ยังไงละลูกหนูไม่เคยออกไปอยู่ข้างนอกเลยนะ"

"แม่เมลอยู่ได้จริงๆ ถ้าเมลอยู่ไม่ได้เมลจะกลับมานะ" ความจริงถ้าอยู่ไม่ได้ก็ต้องอยู่ให้ได้ถ้ากลับมาโดนป๊าหัวเราะเยาะแน่

"ก็ได้ แต่ต้องดูแลตัวเองด้วยนะแล้วจะไปวันไหน"

"วันนี้เลยแม่ต้องไปดูคอนโดแถมมหาลัยเลย"

"งั้นก็ไปเถอะลูก "

"หนูไม่กลับนะแม่ไม่ต้องรอ หนูจะลองนอนที่นั่นเลยถ้าโอเคจะกลับมาเก็บของ" ฉันพูดด้วยวิ่งเข้าห้องไปเอากระเป๋าตังก่อนจะรีบวิ่งไปที่รถ ฉันดีใจสุดๆเลยมาแล้วชีวิตอิสระของชาเมล ชีวิตมหาลัยแบบคนอื่นๆถึงจะได้ใช้มันตอนปี4ก็เถอะ

วินtalk

ผมกำลังโมโห และสงบสติอารมณ์อยู่ครับผมโทรหาชาเมลไม่รับเลยไลน์ไปก็ไม่ตอบตั้งแต่เช้าละได้คุยกันแค่ตอนตื่น หายไปไหนวะเนี่ยชอบทำให้โมโหตลอดเลย

"เมลอยู่ไหนทำไมไม่รับชอบรับโทรศัพท์วะ" ผมโทรหาเธออีกรอบจนเธอรับ

(ขอโทษอยู่ข้างนอกอะ)

"ข้างนอกหรอ?" ผมเหลือบไปมองนาฬิกาก็เห็นว่าตอนนี้ เกือบตี1ละ "อยู่ไหนเมลนี้มันตี1แล้วทำไมไม่เข้าบ้าน"

(อยู่แถวมหาลัยมาทำธุระแค่นี้ก่อนนะ)

"อย่าพึ่งว่าง ส่งโลเคชั้นมาจะไปหา"

พอพูดจบก็รีบวางทันที ก่อนจะรีบไปหาเธอตอนนี้ผมอยู่บ้านด้วยมันก็กว่าจะไปถึงเธออีก แล้วเธอไปทำไมวะไม่คิดจะบอกผมเลยรึไง

"เมลมันกี่โมงแล้ว ทำไมไม่กลับบ้านวะ" พอไปถึงก็เห็นเธอนั่งกินมาม่ารอผมอยู่เลยรับเข้าไปหา ผมเผลอทำเสียงดังใส่เธออีกละ เลยดึงมากอด

"ขอโทษ มาทำธุระ" เธอผละออกแล้วพูดอย่างเบาๆ

"ธุระอะไร แล้วบอกที่บ้านยังเดียวป๊าจะว่าเอาอีก"

"บอกแล้ว" เธอพูดแล้วหันหน้าหนี เธอเลี่ยงที่จะตอบว่ามาทำธุระอะไร

"มาทำธุระอะไรคะ" ผมก้มหน้าลงไปใกล้เธอแล้วถามย้ำ

"มา มา มาดูคอนโดแม่อนุญาตให้ออกมาอยู่ข้างนอกแล้ว" ผมดีใจนะที่เธอจะมาอยู่ข้างนอก แต่ผมโกรธมากกว่าที่เธอทำแบบนี้มันดึกมากแล้วไงครับแล้วเธอก็เป็นผู้หญิงอีก

"เมล เธอมีผัวไว้ทำไมวะทำไมไม่บอกฉันละขอแค่10 นาทีเท่านั้นแหละฉันหาให้เธอได้เลยเธอไม่เห็นต้องมาเหนื่อยแบบนี้"

"...." เธอไม่ตอบอะไรนอกจากก้มหน้ารับผิดฟังสิ่งที่ผมพูด

"ผิดนะรู้ตัวไหม ผิดที่ไม่บอกไม่บอกฉันก่อนว่าไปไหน ผิดที่เข้าบ้านดึก ผิดที่ไม่รู้ว่ามีแฟนไว้ทำไม"

"รู้แล้ว ยอมรับผิดแล้ว" เธอพูดพร้อมกับแบบมือมาให้ตี ผมเลยเอามือตีมือเธอไปทีนึงแล้วดึงมากอด

"บอกแม่แล้วใช่ไหมว่าจะนอนข้างนอก"

"อืม บอกแล้ว"

"งั้นกลับบ้านกัน"

"บ้าน บ้านใคร"

"บ้านฉัน คอนโดแอร์พังแล้วไม่ต้องปฏิเสธฉันไม่ทำอะไรเธอแน่นอนสัญญา" ผมผละออกแล้วจะจับมือทำสัญญาก่อนจะรีบพาเธอมาที่รถแล้วพากลับบ้านเพราะดึกมากแล้ว ส่วนรถเธอเอาไว้ให้ไอ้พายุมาเอาแล้วกัน

"ลงได้แล้วค่ะ ถึงแล้ว"พอมาถึงที่บ้านผมก็บอกชาเมลที่มันแต่มองไม่ยอมลง

"วินฉันไม่อยากเข้าไปอะ" ไม่อยากเข้าผมได้วินผิดรึเปล่าวะ

"เมล นี้บ้านผัวเธอนะ"

"แต่พ่อแม่นายจะมองฉันยังไงอะ ฉันเข้าบ้านผู้ชายตอนดึกๆดื่นๆแบบนี้"

"..." เธอคงคิดมากเรื่องนี้มั่งครับเลยไม่ยอมเข้าไป

"ฉันขอกลับบ้านตัวเองแล้วกันนะ"

"ไม่ได้ นอนนี้แหละแอบเข้าไปก็ได้เอาแบบไม่ให้ป๊าม๊ารู้ แล้วเอาไว้ทีหลังค่อยมาแนะนำแบบดีๆกว่านี้" ผมไม่รู้จะทำยังแล้วครับ แต่ไม่ยอมให้เธอไปไหนแล้วตีหนึ่งกว่าแล้วครับ

"แอบหรอ"

"อืม เขาไม่รู้หรอกป่านี้ก็คงหลับหมดไปลงไปเถอะฉันเริ่มง่วงละ"

สุดท้ายเธอก็ยอมเข้าไปในบ้านกับผมจนได้ ผมค่อยๆพาเธอเข้ามาในห้องตัวเองจนสำเร็จแบบไม่มีใครเห็น

"ไปอาบน้ำเร็วๆด้วยนะฉันง่วง" ผมยื่นเสื้อผ้าผมให้เธอแล้วมานอนรออาบน้ำบนเตียง

และไม่นานชาเมลก็ออกมาในสภาที่ใส่เสื้อเชิ้ตสีขาวของผมที่มันยาวจนปกเข่าของเธอ

"อย่ามองหน้านะ" ชาเมลพูดแล้วเอามือปิดหน้าไว้ สงสัยจะกลัวผมเห็นหน้าสด

"สดกว่าหน้าก็เคยเห็นมาแล้วจะอายทำไม" ผมกระซิบที่ข้างหูแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป

ผมใช้เวลาอาบน้ำไม่นานก็รีบออกมา เพราะวันนี้ที่รอคอยมาถึงแล้วครับวันที่จะได้นอนกอดเมีย

"เมลครับ ขอผมกอดหน่อย" ผมรีบขึ้นมาที่เตียงแล้วดึงเธอมากอด แต่เธอก็ยังเอามือปิดหน้าอยู่ "เมลเอามือออกไม่ต้องอายละ"

แล้วเมลก็ค่อยๆเอามือออก ซึ่งมันก็ไม่ได้ต่างอะไรจากตอนแต่งเลยเธอจะอายทำไมวะ

"สวย แล้วยิ่งใส่ชุดนี้ยิ่งสวย"

"ถอยไปเลยฉันง่วงแล้ว"

"อย่าทำแบบนี้อีกนะคะ เราเป็นแฟนกันมีอะไรต้องบอกกันคุยกันอะไรที่ช่วยได้ฉันก็อยากช่วย"

"...."

เมลไม่ตอบครับนอกจากเงียบ ผมว่าเธอต้องหลับแน่นอน พอมองหน้าเธออีกทีก็เป็นอย่างที่พูด คงเหนื่อยน่าดูเลยละซิถึงหลับไปแบบนี้ เอาจริงๆเลยถ้าบอกผม10นาทีผมก็หาให้ได้ละ ดื้อจริงๆเมียคนนี้

ชาเมลtalk

ฉันค่อยๆขยับตัวแล้วลืมตาขึ้นเพราะเเสงที่ส่องเข้ามาผ่านม่าน พอลืมตาขึ้นก็คิดได้ว่าไม่ได้อยู่บ้านตอนนี้ฉันอยู่ที่บ้านวิน จริงๆไม่อยากแอบเข้ามาแบบนี้เลยแต่มันจำเป็น ฉันนั่งพิงหัวเตียงแล้วมองรอบๆดูห้องวินมองออกไปเห็นต้นไม้เต็มไปหมด บ้านนี้เป็นบ้านชั้นเดียวแต่กว้างมากแล้วห้องวินก็มุมดีมากมองออกไปไหนก็มีแต่ธรรมชาติ น่าอยู่มากเป็นฉันนะจะไม่ออกไปไหนเลย

"ตื่นแล้วหรอคะ" วินลุกขึ้นมานั่งตามฉันแล้วกอดอีกรอบ

"อืม ห้องนายน่าอยู่จัง" ฉันลุกขึ้นแล้วเดินไปเปิดม้านออกนิดนึง ทำให้เห็นต้นไม้น่ารักๆ

"เมล เธอกำลังทำให้ฉันอยากเอาเธอแต่เช้า" แต่คำพูดวินทำให้ฉันต้องรีบหันไปหาเขาแล้วดึงผ้ามาห่มทันที ทะลึ่งจริงๆ

"ทะลึ่งแต่เช้า "

"หึ อยากตื่นเช้ามาเจอเธอแบบนี้ทุกวันเลยวะเมล"

"ไปอาบน้ำเลย จะได้รีบไปเสื้อผ้าเครื่องสำอางมาให้ฉัน แล้วห้ามให้ใครรู้ด้วยนะว่าฉันอยู่ในห้องนายอะ" ฉันไม่อยากให้ใครรู้ว่าอยู่ห้องนี้ถ้าพ่อแม่เขารู้ว่าฉันเเอบมานอนกับลูกชายในห้องเขาจะมองยังไงเนี่ย

"งั้นเดียวเข้าห้องน้ำก่อนนะเดียวไปหามาให้" วินพูดแล้วเข้าห้องน้ำไปส่วนฉันก็นอนเล่นมือถืออยู่บนเตียงรอเสื้อผ้า

"ไอ้วินเอาเกมมายืมดิวันนี้กูหยุด" แล้วอยู่ๆก็มีผู้ชายคนนึงเดินเข้าในห้อง ซึ่งมันทำให้ฉันตกใจมาก

"ไอ้เหี้ยว่านมึงชอบเข้าห้องแบบนี้ตลอดเลยนะ"วินที่เดิมออกมาจากห้องน้ำพอดีพูดขึ้น

"ป๊าม๊าไอ้วินพาผู้หญิงเข้าบ้าน" แล้วเขาก็ตะโกนขึ้น ให้ตายเถอะทำไมเขาทำแบบนี้แล้วทำไมวินไม่ห้ามวะฉันจะเอาไงต่อดีหน้าก็ไม่ได้แต่ง คนเห็นหน้าสดฉันหมดแล้ว