อยากเจอหน้า

860 คำ
วินtalk หลายวันต่อมา ตอนนี้ผมอยู่ที่ผับครับ วันนี้วันศุกร์ผมนัดชาเมลออกมาที่ผับบอกว่าไอ้เอเจจะมา แต่มันไม่มาหรอกผมอยากเจอเธอเฉยๆ เลยยอมใช้สิทธิ์ที่เหลือแค่สองครั้ง “เฮียอย่าให้ใครเข้ามาในห้องนี้นะขอร้อง” ผมบอกเฮียเจมส์ที่คุยกับผมอยู่ในห้อง vipชั้นสอง “ใครจะมากวนนี้มันห้องvip” “ไม่รู้แหละอยากบอกไว้เพื่อเฮียเข้ามา” ผมไม่อยากให้ใครเข้ามากวนครับ อยากอยู่กับเธอสองคนเพราะอุตส่าห์ใช้สองครั้งที่เหลือแล้ว “กูไปทำงานแล้วนะมีอะไรก็เรียก” เฮียเจมส์วางแก้วแล้วเดินไปที่ห้องทำงานของเขา ~ตึด ตึด ตึด~ ผมรีบหยิบโทรมารับทันทีที่เพราะคนที่โทรมาคือชาเมล (โต๊ะไหน) “ชั้นสองห้องvip7” (อืม) เอาละครับผมไม่ได้เห็นหวานใจหลายวันละมีแต่โทรคุยวันนี้ที่รอคอยมาแล้วครับ “ทำไมแต่งตัวโป๊จังวะชาเมล” พอเธอเปิดประตูเข้ามาผมก็เห็นเลย ชุดที่เธอใส่ตอนนี้คือกระโปรทรงเอสั่นกับเกาะอกแล้วแบบนี้ตอนเธอเดินมาคนอื่นแม่งไม่เห็นหมดแล้วรึไง “ไม่ต้องมายุ่งกับการแต่งตัวฉัน แล้วคนอื่นละ” “คนอื่น?” “ก็คนอื่นไงมันไม่มีใครมากับนานเลยรึไงละ แล้วทำไมต้องขึ้นมาที่ห้องvipด้วยแล้วเอเจจะเห็นเราหรอ” “ถามเยอะไม่รู้จะตอบอันไหน” “ตอบมา” “นั่งก่อนดิจะยื่นถึงเช้าเลยไหมล่ะ” ตั้งแต่เธอเดินเข้ามาก็ถามๆ อย่างเดียวยังไม่ได้นั่งเลยด้วยซ้ำ “นั่งแล้วตอบมาดิ” เธอนั่งลงข้างๆ ผมแล้วถามหาคำตอบ “ฉันให้คนดูไว้แล้วถ้าไอ้เอเจมามันจะขึ้นมาบอกเรา ไม่อยากอยู่ข้างล่างพรุ่งนี้วันหยุดคนเยอะ” ผมรีบหาเหตุผลที่พอจะอ้างได้มาอ้างกับเธอหวังว่าเธอจะเชื่อผมนะ “แล้วเพื่อนนายละไม่มีใครมาเลยทำไมมีแค่เราสองคน” “ไม่อะฉันอยากอยู่กับเธอสองคน” “......” ผมอุตส่าห์หยอดคำหวานๆ แต่เธอกลับมองหน้าเอาเรื่อง “ไอ้กิตเมียมันไม่ให้มา ส่วนไอ้พีชกลับบ้าน” “แล้วนายทำไมไม่รู้จักกลับบ้านบ้างอะ” “กลับทำไมบ้านฉันอยู่แค่นี้เอง” ผมขับรถไม่ถึงยี่สิบนาทีก็ถึงบ้านละแต่ผมไม่อยากกลับเฉยๆ นี้แหละ “.......” “มีอะไรถามอีกไหม” “ไม่มี” ผมรีบเทเหล้าให้เธอ แต่พอยื่นให้เธอกลับมองหน้าผมอย่างสงสัย “ฉันไม่ใส่ยาอะไรลงไปหรอกชาเมล” ผมเทให้เธอดูตรงหน้าแต่เธอก็ไม่เชื่อใจผมเลย “ไม่ค่อยอยากเชื่อ” พอเธอพูดแบบนี้ออกมาแล้วผมก็รีบยกแก้วนั้นขึ้นดื่มต่อหน้าเธอทันทีจนหมดแก้ว “เชื่อยัง เทเอาใหม่เลย” ชาเมลยิ้มอย่างพอใจแล้วเทเหล้าใส่แก้วก่อนจะยกดื่ม ผ่านไปเกือบๆ ชั่วโมง ตอนนี้ผมกับชาเมลเหมือนจะดื่มเเข่งกันครับ เธอดื่มเก่งมากผมกลัวว่าจะขับรถกลับบ้านไม่ไหว “เอเจจะมาไหมเนี่ย” “มาดิ เดียวมันมาคนของฉันก็ขึ้นมาบอก” ผมรีบบอกไปทันทีเพราะกลัวจะมีพิรุธ “จะเป็นชั่วโมงละยังไมมาอีก” “รอหน่อยนะใจร้อนไปได้” ผมบอกคนตัวเล็กข้างๆ ที่ดูเหมือนว่าเริ่มหงุดหงิดแล้วไม่รู้ว่าเป็นเพราะผมรึเพราะเหล้าที่เธอกินเข้าไป “ฉันไม่อยากอยู่กับนายนานไง” “ทำไมกลัวจะอดใจไม่ไหวรึไง หรือจะปล้ำฉันหรอ” ผมพูดแล้วมองเธอก่อนจะเอามือมากอดอกตัวเองไว้เพราะกลัวเธอจะปล้ำผม ฮ่าๆ “กล้าพูดนะยะ ต่อให้นายสิบคนยืนตรงหน้าตอนนี้ฉันก็ไม่มีอารมณ์” ชาเมลพูดพร้อมกับทำมือไปด้วย ผมว่าตอนนี้เราคงเมากันแล้วแหละครับ ถึงเป็นแบบนี้ “มากไปแล้วนะชาเมล หุ่นดีขนาดนี้สาวๆ คนไหนเห็นก็อยากกินฉันทั้งนั้น” ผมไม่พูดเปล่าแต่ปลดกระดุมเสื้อให้เธอดูซิกแพ๊คหน้าท้อง ผมออกกำลังกายนานนะเว้ยกว่าจะได้หุ่นนี้เธอมาบอกว่าไม่มีอารมณ์ได้ไง “ฮ่าๆ ไม่ใช่ฉันแล้วหนึ่งที่มีอารมณ์” เธอพูดพร้อมกับส่ายหน้าไปมาแล้วหัวเราะ “นี้ชาเมลเราจูบกันสองครั้งเธอก็เคลิ้มกับฉันตลอดเลยนะ อย่ามาบอกว่าไม่มีอารมณ์กับฉัน” จูบกันสองครั้ง เกือบได้กันแล้วครั้งนึงแต่ตอนนี้มาบอกไม่มีอารมณ์กับผมๆ ไม่ยอมครับ “ไม่ได้เคลิ้มเว้ย” “แล้วที่ในห้องน้ำวันนั้นเขาเรียกอะไร” “บอกว่าไม่ได้เคลิ้มก็คือไม่ได้เคลิ้ม หรือจะให้ลองจูบอีกรอบก็ได้นะ”
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม