ตอนที่ 8 ลองรักยอดมวยไทยแสนร้าย

1320 คำ
@เช้าวันต่อมา เมษานอนบิดขี้เกียจไปมา แต่ดวงตาดันไปสะดุดกับใครบางคนที่นั่งตรงเก้าอี้ทำงานหันหลังมาทางนี้ ใคร? เกิดคำถามขึ้นมาในหัว พี่ยอดเหรอ!? แต่เมื่อคืนพี่เขากลับบ้านไปแล้วนี่ หรือจะไม่ใช่พี่ยอด! พยุงตัวเองลุกจากโซฟา ค่อยๆ ลุกเดินไปส่องตาดู ดวงตาเบิกโพลงเมื่อพบว่าเป็นพี่ยอดจริงๆ! อะไรยังไง ทำไมพี่ยอดถึงมานอนตรงนี้ได้ แล้วมาเมื่อไหร่ หรือมาเมื่อเช้านี้ ทำไมเธอไม่เห็นรู้เรื่องเลย แต่ดูจากชุดก็เป็นชุดเดิม หรือ...พี่ยอดไม่ได้กลับตั้งแต่เมื่อคืน เมื่อคิดได้อย่างนั้นใจดวงน้อยเต้นอย่างบ้าคลั่ง กรี๊ดดดดดดด..ความจริงพี่ยอดก็เป็นห่วงอีเมษาเหรอเนี่ยถึงไม่ยอมกลับบ้านไป! เมษาดี๊ด๊าดีใจ ก่อนจะค่อยๆ ยื่นจมูกเข้าไปแตะแก้มนุ่มของเขาเบาๆ แต่...หอมไปครั้งเดียวมีหรือมันจะพอ คนอะไร หอมข้ามวันข้ามคืน เป็นผู้ชายที่น่าซุกมาก ซุกอก หึ ซุกหรรมน่ะ ฮ่าๆ ยอดมวยไทยรู้สึกตัวเมื่อสัมผัสได้ว่ามีอะไรรบกวน ค่อยๆ ลืมตาขึ้น ก็เจอกับใบหน้าของเมษาที่มองมา "มอนิ่งค่ะสุดหล่อ" เมื่อกี้แอบหอมไปแล้ว คราวนี้ไม่ต้องแอบ ทิ้งสะโพกนั่งลงบนตักแล้วหอมเอาๆ ฟอด ฟอดด ฟอดดดดด "พอก่อนครับคุณเม" ยอดมวยไทยเอียงหน้าหลบไปอีกทาง มือหนาดันหน้าท้องแบนราบเอาไว้ คนเพิ่งได้นอนไปไม่กี่ชั่วโมงเอง รีบมาปลุกซะแล้ว เมษายอมหยุดเพราะชื่นใจแล้ว และเรื่องเมื่อคืนที่เธองอนเขากลับหายเป็นปลิดทิ้ง เพราะพี่ยอดอยู่กับเธอทั้งคืน "เมนึกว่าพี่กลับไปแล้วซะอีกค่ะ" "กลับได้ยังไงครับ" เขาจะทิ้งเมษาให้นอนคนเดียวได้ยังไง เพราะต่อให้เขาไปส่งเธอที่บ้าน เขาก็ปล่อยให้อีกคนคลานขึ้นบ้านไม่ได้อยู่ดี เขาไม่ประสงค์ขึ้นไปส่งเธอถึงในห้อง ในเมื่อเรายังไม่ใช่สามีภรรยากันเขาคงไม่กล้าขึ้นบ้านของเธอในยามวิกาล เขาแค่ออกไปเดินดูข้างนอกเฉยๆ พอกลับเข้ามา พบว่าเมษาหลับไปแล้ว นี่แค่วันแรกของการทดลองเป็นแฟน แต่เมษาทำตารางชีวิตเขารวนมาก ไม่อยากคิดว่าวันต่อๆ ไปจะเป็นยังไง แต่ทำไงได้ รับปากเมษามาแล้วนี่ว่าจะลองคบกับเธอเป็นแฟน เขาไม่เคยผิดคำพูดอยู่แล้ว "ขอบคุณนะคะพี่ยอด" หอมแก้มเนียนอีกที ก่อนจะเอาจมูกถูไถไปมาไม่ต่างจากแมวน้อยขี้อ้อน "ไปอาบน้ำได้แล้วครับผมจะได้ไปส่ง" ยอดมวยไทยไม่ได้เอียงหน้าหลบเหมือนครั้งแรก เพราะต่อให้หลบ เมษาก็จะทำใหม่อีกอยู่ดี อยากหอมก็หอม "เราอาบด้วยกันไหมคะพี่ยอดขา...เมอยากอาบน้ำกับพี่ค่ะ" "อย่าดีกว่าครับ" "แต่เราเป็นแฟนกันนะคะ อีกสักหน่อยเราก็ต้องมีอะไรกัน ก็เริ่มจากแก้ผ้าอาบน้ำด้วยกันจะเป็นไรคะ" "ผมบอกแล้วไงครับว่าเราจะไม่มีอะไรกัน" "งื้อ...ได้ไงคะ เป็นแฟนกันแล้วไม่อึ๊บเขาจะเรียกแฟนได้ไง" "ก็เป็นแฟนปลอมๆ ไงครับ" "พี่ยอดอ่า.." เมษายู่หน้า ทำไมถึงใจแข็งกับอีเมษาจังเลยนะ อยู่ใกล้สาวๆ สวยๆ อย่างนี้ไม่หวั่นไหวบ้างเลยเหรอ ส่วนเธอมันสั่นไปทั้งตัว อยากโดนพี่ยอดจับกระแทกแรงๆ อยากนอนครางหงิงๆ อยู่ใต้ร่าง อยากรัดเอ็นพี่ยอดแน่นๆ บ้าง ทำไมๆๆ "ไปอาบน้ำได้แล้วครับ" บอกกับคนหน้างอ อะไรจะอยากเสียตัวขนาดนั้น ทำไมเมษาไม่คิดบ้างว่าหากถึงวันสุดท้ายที่คบกันแล้วเราไปกันไม่รอดตัวเองก็มีแต่เสียกับเสีย ส่วนเขาก็มีแต่ได้กับได้ เมษาซุกใบหน้าลงกับซอกคอแกร่งแล้วบีบน้ำตาออกมา ทีแรกว่าจะแค่แกล้ง แต่ร้องไปร้องมาเศร้าจริงเฉย "ฮึกเมรู้ค่ะว่าเฮียไม่ได้ชอบเม รู้ว่าที่กำลังทำอยู่นี่เมพยายามอยู่คนเดียว เฮียยอดให้โอกาสเมได้ใกล้ชิดแค่นี้มันก็ดีแค่ไหนแล้ว" "..." "แต่อย่างที่เมบอกไปค่ะ เมพร้อมเป็นของเฮีย ถึงแม้ว่าวันสุดท้ายเราอาจจะไปกันไม่รอด แต่เมจะไม่มีวันเสียใจค่ะ" "..." "ขอให้เมได้มีแฮงเถอะนะคะ พลีสสสสส" ผละออกมองใบหน้าหล่ออ้อนๆ ทว่ากลับโดนสายตาดุส่งมา มันมีอะไรผิดพลาดวะ! เมื่อกี้ก็เรียก 'เฮีย' ไปแล้วไม่ใช่เหรอ พี่ยอดต้องใจอ่อนสิถึงจะถูก "ไปอาบน้ำได้แล้วครับ" ยอดมวยไทยถอนหายใจแรง คำพูดสวนทางกับหน้าตามาก นับวันยิ่งไม่น่ารัก เป็นลูกสาวเขาหน่อยนะ คงได้จับฟาดด้วยก้านมะยม! "พี่ยอดอ่า..จะไม่อาบด้วยกันจริงๆ เหรอคะ พลีสสสส" "ไม่ครับ รีบไปอาบเถอะ ผมหิวข้าวแล้ว" "งั้นอาบน้ำเสร็จเราไปกินข้าวด้วยกันก่อนกลับนะคะ" "เมษา.." "กินข้าวด้วยกันก็ไม่ได้เหรอคะ ขอเมกินข้าวด้วยนะคะเฮีย.." เมษาออดอ้อน เฮียจะไม่ใจอ่อนจริงๆ เหรอคะเฮียขา เรียกเฮียแล้วน้า.. ยอดมวยไทยพยักพเยิดหน้า ไม่ได้อย่างหนึ่ง ก็เอาอีกอย่างหนึ่งจนได้ สุดท้ายเขาต้องเป็นฝ่ายยอมไหม? แน่นอน เมษาแทบร้องกรี๊ดออกมา ดี๊ด๊าดีใจ แต่พยายามกลั้นเอาไว้เดี๋ยวพี่ยอดเปลี่ยนใจ "งั้นอุ้มไปส่งห้องน้ำได้ไหมคะ เมยังปวดข้อเท้าอยู่เลยค่ะ" "เมื่อกี้ไม่ได้เดินมาเองเหรอครับ?" "คะ เดินมาเอง?" เมษาคิดตาม อะ..อ๋อ...อีเมษามันลุกเดินมาเองนี่หว่า ฮ่าๆ ลืมไปเลยว่าเมื่อคืนปวดข้อเท้า แต่..เรื่องอะไรเธอจะยอมบอกว่าเดินมาเอง อิ๊อิ๊ "หึ เมคลานมาค่ะ เมสาธิตให้ดูไหมคะ" เมษาทำท่าจะลงไปคลานมือที่พื้นเมื่อผู้ชายทำเหมือนไม่เชื่อ "ไม่ต้องครับ" ยอดมวยไทยรีบรั้งเอาไว้ก่อนจะอุ้มอีกคนลอยเหนือพื้น ก็แค่อุ้ม เขาคงไม่ต้องให้เมษาลำบากขนาดนั้นหรอก เมษากลั้นยิ้ม ค่อยๆ เอาใบหน้าซบอก เธอไม่ใช่ความสุขของพี่ยอดก็พอรู้ แต่พี่เขาเป็นความสุขของเธอนี่นา นอกจากพ่อเธอ เธอก็มีแค่พี่ยอดขานะ อย่ารำคาญน้องเมเลย ชีวิตของเธอมีแค่ผู้ชายสองคนนี้จริงๆ ยอดมวยไทยส่งเมษาลงยืนในห้องน้ำ แต่อีกฝ่ายยังไม่ยอมปล่อยมือออกจากคอ "ไม่อาบให้เหรอคะ เมเจ็บข้อเท้าน้า" "ได้คืบจะเอาศอก" มองใบหน้าสวยดุๆ ฟาดสักทีดีไหมนะ เมษาอมยิ้ม "งั้นอาบเสร็จเมเรียกพี่อุ้มออกจากห้องน้ำได้ไหมคะ" "ได้ครับ" ยอดมวยไทยพยักหน้า ก็ดีกว่าปล่อยให้ตัวเองต้องอาบน้ำให้เมษาแล้วกัน ดึงประตูปิดกลับมา แล้วเดินออกมานั่งรอที่โซฟา หยิบมือถือมาดูเมื่อหน้าจอมีข้อความส่งเข้ามาหา (ทานมื้อเช้าด้วยกันไหมคะ) ประโยคข้อความ ก่อนจะตามมาด้วยรูปภาพของที่เตรียมเพื่อทำอาหาร และอีกภาพคือรูปของเด็กชายวัยสามขวบกำลังนั่งเล่นของเล่นอยู่บนโซฟา น้ำฟ้ารู้ว่าหากเป็นหลานชาย ลุงยอดต้องรีบมาอย่างแน่นอน "เดี๋ยวพี่แวะไป" จะไปฟัดเด็กน้อยแก้มนุ่มให้หายมันเขี้ยว ถึงจะหมั่นไส้พ่อมันมาก แต่รักลูกมันเท่าโลกใบโตๆ
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม