ปรายฟ้ารวบรวมกำลังอันน้อยนิดสะบัดไหล่จากมือหนาขณะที่เขมราชเริ่มรู้สึกตัวว่าพลั้งเผลอใช้คำพูดจากโมหะร้อนทำร้ายคนที่เขารักหนักหนาสาหัสแค่ไหน ความสำนึกในวาจาที่เขาสัพยอกว่าเธอเป็นนางบำเรอตีทะเบียนทำให้ร่างสูงใหญ่รีบวิ่งตามไปยื้อร่างของ เมีย บนขั้นบันไดไว้ทันควัน
“ปราย! คุณจะไปไหน...ผมไม่อนุญาตให้คุณไปไหนทั้งนั้น!”
“ปล่อย!...คุณเขม ปรายจะกลับบ้าน ปรายจะกลับไปอยู่กับคุณพ่อ”
ร่างเล็กดึงดันตัวเองจากคนตัวโตที่วิ่งมาประชิดและคว้ามือของเธอไว้กลางขั้นบันไดซึ่งทอดตัวขึ้นสู่ชั้นสอง
“คุณกำลังท้าทายผมอยู่นะปราย! คุณลืมไปแล้วรึไงว่าจดทะเบียนสมรสกับผมแล้ว ทำไมต้องมายอกย้อนผมเรื่องผู้หญิงคนอื่น”
“เพราะคุณกับปรายไม่ได้แต่งงานกัน! สถานะที่ปรายเป็นอยู่ตอนนี้คือโสเภณีของคุณ ปรายจะกลับบ้าน จะหาเงินมาใช้คืนคุณทุกบาททุกสตางค์ ส่วนใบทะเบียนสมรสนั่น ปรายจะคืนให้คุณ คุณอยากจะฉีกมันทิ้งหรือเก็บไว้แล้วไปมีผู้หญิงค
