“ไปอยู่กับฉันนะอาทิตย์นึง” เขาเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงไม่เร่งเร้าแต่อ่อนโยนแบบที่เธอต้องพยักหน้ารับ อาคเนย์ลูบไล้ใบหน้าของเธอเบาๆ มองเธอกินอาหารเพลิน คนน่ารักทำอะไรก็น่ารัก นี่คือคำพูดที่เขาบอกตัวเองในใจ เขามองเธอกินแล้วหิว เธอกินจนน่ากิน น่ากินไปทั้งตัวเลย “ชื่อเล่นว่าอะไร” จู่ๆ เขาก็เอ่ยถามขึ้น น้ำเสียงเซ็กซี่นั้นทำให้เธอหันไปมองแล้วหน้าแดงอย่างปัจจุบันทันด่วน “หนูดาค่ะ” “หนูดาเหรอคะ” คนปากหวานเอ่ยถาม เขาพูดคะขาจนเธอต้องขมวดคิ้วเข้าหากัน มองตาปริบๆ แอบคิดในใจว่าไม่เห็นเหมาะกับคนแบบเขาเลย “หนูดาคะ” “คะ” “ช่วยอะไรหน่อยสิ” เขาลูบไล้สะโพกของเธอเบาๆ กระซิบที่ริมหูด้วยน้ำเสียงแหบพร่า “ให้หนูดาช่วยอะไรคะ” “ชอบจังเวลาหนูดาแทนตัวเองแบบนี้ เรียกฉันว่าพี่เนย์นะ” “พี่เนย์เหรอคะ” “ชื่อฉัน จำเอาไว้... อาคเนย์” “อ๊า...” เสียงครางของอาคเนย์หนุ่มหล่อวัยยี่สิบเจ็ดดังเป็นระยะเมื่อแก่นกายของเข