เวลาธามพาลูกชายมาด้วย นางก็จะดูแลลูกชายของเพื่อนร่วมธุรกิจเป็นอย่างดีจนมีความผูกพันกันมาหลายปี
“ผมรักพิมพ์สุดาครับ อยากจะขอหมั้นหมายเธอเอาไว้ก่อนที่จะไปเรียนต่อต่างประเทศ กลับมาเราจะแต่งงานกัน คุณพ่อกับคุณแม่จะโอเคไหมครับ”
“โอ้... เราสองคน”
คุณพิมพ์พรรณหันไปมองหน้าบุตรสาว อีกฝ่ายหน้าแดงซ่าน หันไปมองคนป่วยบนเตียงที่กำลังยิ้มกริ่มอย่างคาดไม่ถึงเหมือนกัน
“เอาสิ ถ้าเราสองคนรักกัน ก็ดีนะ เรียนจบจะได้กลับมาช่วยกันดูแลธุรกิจ หรือคุณว่าไง รังเกียจลูกชายผมไหม”
คุณธามนั้นรักลูกชายมาก อะไรที่ทำให้ลูกชายมีความสุขเขาจะทำมันในทันที อีกอย่างเข้าตำราเรือล่มในหนองทองจะไปไหนเสีย เขาก็คิดว่าดีเหมือนกัน ทรัพย์สมบัติที่ร่วมสร้างกันมาจะได้ไม่กระเด็นไปไหน
“รังเกียจอะไรกันล่ะคะ ฉันน่ะยินดีและเต็มใจ ลูกชายของคุณน่ารักจะตายไป แล้วเราล่ะหนูพิมพ์ แม่ตามใจหนูนะไม่บังคับ”
คุณพิมพ์พรรณหันไปถามบุตรสาวของตัวเอง ท่า
