“รุ้งคงเหนื่อยจากการเดินทาง อาบน้ำจะได้สดชื่น”
“ค่ะ”
เธอตอบรับยังหันรีหันขวางทำอะไรไม่ถูก เขาเลยเข้ามาจูงมือพาเธอไปยังตู้เสื้อผ้า
“ดึกแล้วอาไม่อยากปลุกคนใช้ในบ้าน รุ้งจัดของใส่ตู้เสื้อผ้าเองได้ไหม” เขาเปิดตู้ให้เธอ
“ได้ค่ะ”
เธอรับคำมองตู้ไม้ใบใหญ่ลวดลายสวยงามแล้วเผลอยิ้ม เธอรีบจัดของใส่ตู้ เพราะไม่ได้มีข้าวของอะไรมากมาย มีแค่กระเป๋าเสื้อผ้าใบเล็กๆ เพียงใบเดียวเท่านั้น
“ห้องน้ำอยู่ตรงโน้น”
เขาชี้ไปยังห้องน้ำ เธอจึงรีบหยิบชุดนอนมิดชิดผลุบหายเข้าไปภายใน อาบน้ำเสร็จก็แต่งตัวออกมาอย่างเรียบร้อย
“นอนไปก่อนเลยนะ อาต้องทำงานต่ออีกหน่อย”
เธอฟังเขาบอกแล้วต้องขมวดคิ้ว ดึกขนาดนี้ยังต้องทำงานอีกเหรอ แต่เธอก็ไม่ได้พูดอะไร รีบเดินไปที่เตียง ก่อนนอนก็ไหว้พระสวดมนต์ เธอเห็นเขาเดินเข้าห้องน้ำ คิดว่าจะไม่หลับง่ายๆ เพราะระแวงว่าเขาจะทำอะไร แต่สุดท้ายความง่วงและความเหนื่อยก็ทำให้เธอหลับลงในเวลาอันร
